http://Www.ParsiBlog.com/Mag/rss/11/خوراک خوان مجله پارسي نامه، سرويس وبلاگ نويسي پارسي بلاگ - مجله پارسي نامه - خاطره، روزنوشت fa ParsiBlog.com RSS Generator Fri, 19 Apr 2024 06:08:31 GMT پارسي بلاگ http://rastan.ParsiBlog.com/Posts/1013/%d8%b9%d9%83%d8%b3+%d9%90+%d8%b2%d9%88%d8%b1%d9%83%d9%8a/ <p>نمي&zwnj;خواستند با او عكس بگيرند<br />با آن عروسك عجيب و غريب<br />اما<br />او در كنار خيابان ايستاده بود<br />تا<br />مردم را به داخل دعوت كند<br />تا<br />شغل خود را حفظ كند و حقوق بگيرد!<br /><br /><img style="width: 500px; height: 714px;" src="http://movashah.id.ir/o/zrsk.jpg" alt="" width="500" height="714" /><br /><br />فاصله طبقاتي همين است<br />اثر آن اين<br />سرمايه كار را به دست مي&zwnj;گيرد<br />تصميم را<br />و فقرا را<br />افراد نيازمند به كار را<br />مجبور مي&zwnj;كند<br />اسير مي&zwnj;كند<br />به بردگي مي&zwnj;كشد<br />به كارهايي كه خودشان هم شرم از آن دارند<br />چه برسد به ديگران<br /><br />انساني كه لباس حيوان بپوشد تا توجه مردم را جلب كند؟!<br /><br />دردناك است<br />فرزندان من نزديك نشدند<br />دورادور رد مي&zwnj;شديم<br />اما<br />بچه&zwnj;ها را گرفت<br />مرا هم صدا كرد تا عكس بگيرم<br />بچه&zwnj;ها در تلاش براي فرار<br />گرفتم<br />اصرار كرد به داخل مغازه برويم<br />عذر آوردم<br />رد شديم<br />گذشتيم<br />نمانديم<br />ولي<br />ناراحت<br /><br />قلب انسان را آزار مي&zwnj;دهد<br />آن&zwnj;چه نظام سرمايه&zwnj;داري با بشر كرده است<br />كشاورزي را محدود<br />دامداري را محدود<br />زمين را بلوكه كرده و اجازه حيازت نمي&zwnj;دهد<br />جنگل را طور ديگر<br />مرتع را هم<br />بيايان هم كه جاي خود<br />حتي ديگر در خيابان هم اجازه بساط كردن نمي&zwnj;دهد<br />همه راه&zwnj;ها را مي&zwnj;بندد<br />همه راه&zwnj;هاي توليد و كسب درآمد را<br /><br />بعد<br />شغل&zwnj;هاي كاذب توليد مي&zwnj;كند<br />فقرا را خدمتكار ثروت&zwnj;اندوزان قرار مي&zwnj;دهد<br />مستضعفين در خدمت مستكبرين<br />انساني كه خودش مي&zwnj;توانست غذا بپزد<br />خودش مي&zwnj;توانست سوپ در بشقاب خود بريزد<br />خودش مي&zwnj;توانست خانه خود را تميز كند<br />فرش خود را بشويد<br />ماشين خود را حتي<br /><br />امروز ديگر نه<br />مستكبر شده&zwnj;ايم<br />مستكبرمان كرده&zwnj;اند<br />مستضعفين بايد غذا براي ما بپزند<br />غذاي ما را در بشقاب ما بكشند<br />فرش خانه ما را تعدادي كارگر مستضعف بشويند<br />خانه&zwnj;مان را شب عيد<br />يا هر وقت و بي&zwnj;وقت<br />خدمتكار و نظافتچي بيايد و تميز كند<br /><br />نظام سرمايه&zwnj;داري اين كار را كرده است<br />كاري كه<br />انسان&zwnj;ها را به حيوان تبديل كند<br />براي يك لقمه نان<br />براي اين&zwnj;كه از گرسنگي نميرند<br />بدون خانه نمانند<br /><br />انسان&zwnj;هايي<br />كه خداوند به آن&zwnj;ها اجازه داده در زمين او خانه بسازند<br />از هيچ&zwnj; كس و ناكسي هم اجازه نگيرند<br />اما<br />قانون غربي آمد و اين اجازه الهي را گرفت<br />قانون اصلاحات ارضي<br />زمين&zwnj;شهري<br />پس از انقلاب هم باقي ماند<br /><br />سرمايه&zwnj;داري اجازه آباد كردن زمين را به هر كسي نمي&zwnj;دهد<br />تا<br />خانه&zwnj;هاي شهري گران و گران&zwnj;تر شود<br /><br />اگر قانون خداوند جاري مي&zwnj;شد<br />مونوپولي زمين شكسته مي&zwnj;شد<br />انسان&zwnj;ها هجرت مي&zwnj;كردند به كوه&zwnj;ها و بيابان&zwnj;ها<br />خانه مي&zwnj;ساختند و آباد مي&zwnj;كردند<br />شهرها اين&zwnj;طور متراكم و انفجاري نمي&zwnj;شد<br />مجبور به پذيرش اين&zwnj;همه تحقير هم نمي&zwnj;شدند!<br /><br />قال علي (ع): <span style="color: #008000;">&laquo;لَا طَاعَةَ لِمَخْلُوقٍ فِي مَعْصِيَةِ الْخَالِقِ&raquo;</span> <span style="color: #999999;">(نهج&zwnj;البلاغه، ح165)<br /><span style="color: #ff0000;">اطاعت مخلوق در معصيت خالق روا نيست. </span>(ترجمه مكارم)</span></p> Sat, 31 Aug 2019 12:50:00 GMT http://rastan.ParsiBlog.com/Posts/857/%d9%86%d9%85%d8%a7%d9%8a%d8%b4%da%af%d8%a7%d9%87+%d9%83%d8%aa%d8%a7%d8%a8+%d9%83%d9%88%d8%af%d9%83/ <p>عالي بود<br />دل هر انساني مي&zwnj;خواهد<br />وقتي<br />آن همه كتاب را مي&zwnj;بيند!<br /><br /><img style="width: 500px; height: 1506px;" src="http://movashah.id.ir/o/nmkb.jpg" alt="" width="500" height="1506" /><br /><br />يك بخش بازي هم<br />فوتبال&zwnj;دستي و مانند آن<br />پنجاه شصت غرفه&zwnj;اي داشت<br />با چه تنوّع شگفتي!<br /><br /><img style="width: 500px; height: 919px;" src="http://movashah.id.ir/o/nmkk.jpg" alt="" width="500" height="919" /><br /><br />اما حيف<br />وقت كم شده است<br /><br />زمان كودكي من<br />كتاب ِ كودك كم بود<br />زياد نبود<br />نمايشگاه هم<br />اما وقت<br />تا دلت بخواهد<br />نه رايانه بود<br />نه كنسول بازي<br />نه تبلت و تلفن همراه<br />تلويزيون هم برنامه نداشت<br />فقط دو سه ساعت در روز<br />باقي برفك<br /><br />امروز وقت نيست<br />كودكان وقت ندارند<br />فرصت اصلاً<br />تا كتاب بخوانند<br />تا مطالعه كنند<br /><br />دل آدم مي&zwnj;سوزد<br />امروز كتاب ِ كودك هست<br />اين همه<br />ولي وقت نيست<br />وقتي وقت بود<br />اين همه كتاب ِ كودك كجا بود؟!<br /><br />قال الأمير (ع): <span style="color: #008000;">&laquo;لَمْ يَخْلُقِ الْأَشْيَاءَ مِنْ أُصُولٍ أَزَلِيَّةٍ وَ لَا مِنْ أَوَائِلَ أَبَدِيَّةٍ، بَلْ خَلَقَ مَا خَلَقَ فَأَقَامَ حَدَّهُ، وَ صَوَّرَ فَأَحْسَنَ صُورَتَهُ. لَيْسَ لِشَيْءٍ مِنْهُ امْتِنَاعٌ، وَ لَا لَهُ بِطَاعَةِ شَيْءٍ انْتِفَاعٌ. عِلْمُهُ بِالْأَمْوَاتِ الْمَاضِينَ كَعِلْمِهِ بِالْأَحْيَاءِ الْبَاقِينَ، وَ عِلْمُهُ بِمَا فِي السَّمَاوَاتِ الْعُلَى كَعِلْمِهِ بِمَا فِي الْأَرَضِينَ السُّفْلَى&raquo;</span> <span style="color: #999999;">(نهج&zwnj;البلاغه، خ163)</span><br /><span style="color: #ff0000;">اشياء را از موادّى كه ازلى و داراى پيشينه باشند نيافريد، بلكه آنچه را به وجود آورد خودش حدّش را معين نمود، و آنچه را صورت داد نيكو صورت داد. چيزى از فرمانش امتناع نورزد، و او را از طاعت چيزى سودى نرسد. آگاهيش به مردگان گذشته همچون آگاهيش به زندگان باقى است، و دانش او به آنچه در آسمانهاست همچون دانش اوست به آنچه در طبقات پايين زمين است.</span> <span style="color: #999999;">(ترجمه انصاريان)</span></p> Mon, 21 Jan 2019 08:29:00 GMT http://rastan.ParsiBlog.com/Posts/855/%d8%ae%d9%88%d8%af%d9%be%d9%8a%d8%aa%d8%b2%d8%a7%d8%b3%d8%a7%d8%b2%d9%8a/ <p>هر هفته كه نه<br />دو سه هفته يك&zwnj;بار<br />شايد ماهي يك&zwnj;بار حتي<br />در برنامه روزهاي جمعه هست<br />پيتزا<br />از بيرون؟<br />نه<br />معمولاً خودمان مي&zwnj;پزيم<br />پيتزاهاي خانگي<br /><br /><img style="width: 500px; height: 485px;" src="http://movashah.id.ir/o/ptz1.jpg" alt="" width="500" height="485" /><br /><br />گاهي بر عهده خودشان مي&zwnj;گذارم<br />چينش آن را<br />چينش مواد پيتزا را<br />خيلي دوست دارند<br />برايشان جذّاب است<br />وقتي غذايشان را خودشان نظم مي&zwnj;دهند<br />به سليقه خود خُرد مي&zwnj;كنند و مخلوط<br /><br /><img style="width: 500px; height: 454px;" src="http://movashah.id.ir/o/ptz2.jpg" alt="" width="500" height="454" /><br /><br />خميرمايه را خودم ساختم<br />يك فرآيند پنج روزه است<br />از تركيب مساوي آب و آرد<br />آرد از نانوايي مي&zwnj;خرم معمولاً<br />سبوس دارد بيشتر<br />خمير آماده و پهن شده در اختيارشان گذاشتم<br />هر كدام هم سهميه مساوي از مواد داخل پيتزا<br /><br /><img style="width: 500px; height: 370px;" src="http://movashah.id.ir/o/ptz3.jpg" alt="" width="500" height="370" /><br /><br /><img style="width: 500px; height: 351px;" src="http://movashah.id.ir/o/ptz4.jpg" alt="" width="500" height="351" /><br /><br />زودتر از همه سيدمرتضي<br />بعد مريم<br />در نهايت سيداحمد آماده كرد<br />اضافه پنير دو نفر ديگر را هم ريخت روي پيتزايش!<br /><br /><img style="width: 500px; height: 385px;" src="http://movashah.id.ir/o/ptz5.jpg" alt="" width="500" height="385" /><br /><br />طاقت نداشتند<br />اين&zwnj;پا و آن&zwnj;پا مي&zwnj;كردند<br />جلوي فر<br />اين&zwnj;كه كي آماده مي&zwnj;شود<br />انتظار...<br />لحظه به لحظه<br />تا نتيجه زحماتشان از فر در آيد<br />اين&zwnj;كه ببينند چه كرده&zwnj;اند! <span style="color: #ff0000;">:)</span><br /><br /><img style="width: 400px; height: 404px;" src="http://movashah.id.ir/o/ptz6.jpg" alt="" width="400" height="404" /><br /><br />انسان اهل كار است<br />فطرتاً هست<br />كار كردن را دوست دارد<br />اگر منفعت آن مستقيم به خودش برسد<br />چرا؟!<br />زيرا انسان هَلوع است<br />حريص و خودخواه<br />اگر كار<br />تنها راه دستيابي به منفعت باشد<br />حتماً كار مي&zwnj;كند<br />مشكل انسان&zwnj;هاي تنبل دقيقاً همين است<br />اين&zwnj;كه راه&zwnj;هاي كسب سود<br />بدون كار كردن<br />وجود دارد<br />اگر راه&zwnj;هاي ميان&zwnj;بر را ببنديم<br />همه با جان و دل كار خواهند كرد!<br /><br /><span style="color: #008000;">&laquo;إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا، إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا، وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا، إِلَّا الْمُصَلِّينَ&raquo;</span> <span style="color: #999999;">(معارج:19-22)</span><br /><span style="color: #ff0000;">همانا انسان حريص و بي تاب آفريده شده است؛ چون آسيبي به او رسد، بي تاب است، و هنگامي که خير و خوشي [و مال و رفاهي] به او رسد، بسيار بخيل و بازدارنده است، مگر نماز گزاران.</span> <span style="color: #999999;">(ترجمه انصاريان)</span></p> Mon, 21 Jan 2019 08:29:00 GMT http://rastan.ParsiBlog.com/Posts/854/%d8%b9%d9%82%d9%84+%d8%b3%d9%86%d8%ac%d9%8a/ <p>يك تابلوي سفيد<br />سال&zwnj;هاست<br />از اولين روزي كه اولين&zwnj;شان مدرسه رفت<br />آن&zwnj;وقت&zwnj;ها واقعي نبود<br />يك مقواي بزرگ سفيد فقط<br />لمينيت شده<br />بعد از مدتي كارتن&zwnj;پلاست<br />رنگ سفيد<br />به ديوار ميخ شده</p> <p>الآن سه سال است اين يكي را داريم<br />يك تابلوي سفيد واقعي!<br /><br />اوايل فقط معلّم&zwnj;بازي مي&zwnj;كردند<br />يكي براي آموزش به ديگري<br />بعدتر براي حل مسأله<br />گاهي يادداشت نكات فراموش نشدني<br />چند وقت پيش هم...<br /><br />سيدمرتضي دو تا مغز كشيد<br />يكي به نام خودش<br />يكي به نام سيداحمد<br />براي او در اندازه&zwnj;اي كوچك&zwnj;تر<br /><br />سيداحمد اين را فحش تلقّي كرد<br />مغز خودش را پاك كرد<br />بزرگ&zwnj;تر كشيد<br /><br />فكري به نظرم رسيد<br />وقتي اين صحنه را ديدم:<br />نظرسنجي براي عقل&zwnj;سنجي!<br /><br />جدول را كشيدم<br />اسم&zwnj;ها را نوشتم<br />گفتم از يك تا ده امتياز بدهيد<br />به عقل خودتان<br />و ديگران<br />اما به طور مخفي<br /><br />مريم كه رأي مي&zwnj;داد<br />دو تاي ديگر دور رفتند<br />با كاغذ پوشاندم<br />تا نبينند<br />سيداحمد هم رأي داد<br />آن را نيز پوشاندم<br />و سيدمرتضي در نهايت<br /><br /><img style="width: 500px; height: 843px;" src="http://movashah.id.ir/o/drbagl.jpg" alt="" width="500" height="843" /><br /><br />هر سه كه نشستند<br />روبه&zwnj;روي تابلو<br />كاغذها را برداشتم<br />تا رأي هم به هم را ببينند<br />تا<br />من هم<br />احساسات و حالاتي كه بروز مي&zwnj;دهند را<br /><br />خيلي تجربه جالبي بود<br />اول اين&zwnj;كه نظرشان را نسبت به هم فهميدم<br />بعد نسبت به خودشان<br />اين&zwnj;كه خودشان را چقدر برتر مي&zwnj;بينند<br />و بعد<br />عكس&zwnj;العمل&zwnj;شان نسبت به نظر ديگري<br /><br />هيجان زيادي داشتند<br />شور و شوق فراوان<br />محيطي پر سر و صدا<br />وقتي رأي مي&zwnj;دادند<br />و آراء هم را مي&zwnj;ديدند!<br /><br />منفعت ديگرش همين<br />اين&zwnj;كه<br />فهميدند در نظر هم چطور هستند<br />خودشان<br />تا<br />بتوانند رفتار خود را بهتر كنند<br />تا بار بعد<br />امتياز بيشتري بگيرند<br />بار بعدي كه نظرسنجي كرديم!<br /><br />قال أميرالمؤمنين (ع): <span style="color: #008000;">&laquo;فَلْيَنْتَفِعِ امْرُؤٌ بِنَفْسِهِ، فَإِنَّمَا الْبَصِيرُ مَنْ سَمِعَ فَتَفَكَّرَ وَ نَظَرَ فَأَبْصَرَ وَ انْتَفَعَ بِالْعِبَرِ، ثُمَّ سَلَكَ جَدَداً وَاضِحاً، يَتَجَنَّبُ فِيهِ الصَّرْعَةَ فِي الْمَهَاوِي وَ الضَّلَالَ فِي الْمَغَاوِي، وَ لَا يُعِينُ عَلَى نَفْسِهِ الْغُوَاةَ بِتَعَسُّفٍ فِي حَقٍّ، أَوْ تَحْرِيفٍ فِي نُطْقٍ، أَوْ تَخَوُّفٍ مِنْ صِدْقٍ.&raquo;</span><span style="color: #999999;"> (نهج&zwnj;البلاغه، خ153)</span><br /><span style="color: #ff0000;">بايد هر انسانى از وجود خود بهره مند گردد، كه بينا كسى است كه شنيد و انديشه كرد، و نظر كرد و بصير شد، و از عبرتها پند گرفت، سپس در راه روشن حركت كرد، او در آن راه از افتادن در مواضع تباهى، و قرار گرفتن در مراحل گمراهى اجتناب مى كند، و گمراهان را به زيان خود با بيراهه رفتن نسبت به حق، و تحريف در گفتار، يا ترس از راستگويى يارى نمى نمايد.</span> <span style="color: #999999;">(ترجمه انصاريان)</span></p> <p><span style="color: #999999;"><span style="color: #ff0000;">پ.ن.</span><br />درباره با تصاوير سؤال شد<br />تصوير بزرگ گذاشتم تا نوع چاپ عكس&zwnj;ها مشخص باشد:</span></p> <p><span style="color: #999999;"><img style="width: 500px; height: 758px;" src="http://movashah.id.ir/o/drsfd.jpg" alt="" width="500" height="758" /><br /></span></p> Thu, 10 Jan 2019 22:10:00 GMT http://rastan.ParsiBlog.com/Posts/853/%d8%b2%d9%88%d8%b1%d8%ae%d9%88%d8%b1%d9%8a/ <p>آخ دلم!<br />اين را در دلم گفتم<br />بعد از اين&zwnj;كه...<br /><br />از دوستش ياد گرفت<br />اسمش را<br />خامه پاستيلي<br />روش توليد را از من خواست<br />از اينترنت يعني<br />گشتم<br />يك دستور بيشتر پيدا نكردم<br /><br />پخت<br />كيك را<br />خامه را نيز ساخت<br />عسل و گلوكز مايع<br />رنگ خوراكي و ژلاتين<br />و نمي&zwnj;دانم ديگر چه<br />همه را با خامه هم زد<br /><br />خودش را گرفت<br />يكي دو ساعت كه در يخچال ماند<br />بُريد تا بخوريم<br />ولي...<br /><br /><img style="width: 500px; height: 1493px;" src="http://movashah.id.ir/o/khmpstl.jpg" alt="" width="500" height="1493" /><br /><br />خودش نخورد<br />سيداحمد و سيدمرتضي هم خيلي خوششان نيامد<br />كيك را خوردند<br />ولي بدون خامه<br />بدون خامه پاستيلي<br />خامه&zwnj;ها جمع شد<br />فقط هشت هزار تومان پول خامه داده بوديم!<br /><br />آخ دلم!<br />اين را كي گفتم؟!<br />وقتي دلم نيامد<br />از كيك نخوردم<br />همه را تقسيم كردم بين بچه&zwnj;ها<br />ولي<br />خامه&zwnj;هاي پاستيلي را دور مي&zwnj;ريختم؟!<br />واقعاً؟!<br />دلم نيامد خب!<br />خامه&zwnj;ها را خوردم<br />خيلي هم بد نبود<br />ولي<br />نيم&zwnj;ساعت بعد...<br />آخ دلم! :(<br /><br />گاهي چيزهاي &laquo;زيبا&raquo; چقدر &laquo;بد&raquo; در مي&zwnj;آيند!<br /><br />قال الأمير (ع): <span style="color: #008000;">&laquo;فَإِنِّي أُحَذِّرُكُمُ الدُّنْيَا فَإِنَّهَا حُلْوَةٌ خَضِرَةٌ، حُفَّتْ بِالشَّهَوَاتِ وَ تَحَبَّبَتْ بِالْعَاجِلَةِ وَ رَاقَتْ بِالْقَلِيلِ وَ تَحَلَّتْ بِالْآمَالِ وَ تَزَيَّنَتْ بِالْغُرُورِ، لَا تَدُومُ حَبْرَتُهَا وَ لَا تُؤْمَنُ فَجْعَتُهَا، غَرَّارَةٌ ضَرَّارَةٌ حَائِلَةٌ زَائِلَةٌ نَافِدَةٌ بَائِدَةٌ أَكَّالَةٌ غَوَّالَةٌ&raquo;</span> <span style="color: #999999;">(نهج&zwnj;البلاغه، خ111)</span><br /><span style="color: #ff0000;">شما را از دنيا بر حذر مى دارم چرا که ظاهرش شيرين وبا طراوت، و در لابه لاى شهوات پيچيده شده است، به خاطر نقد بودنش جلب توجه مى کند و با اين که مواهب آن ناچيز است دل ها را به سوى خود مى کشاند، آمال و آرزوهاى دنياپرستان را در خود جمع کرده و خود را به آن آراسته و زيور فريب به خود پوشانده است، شادمانى و نعمت آن پايدار نيست و از دردها و مشکلاتش کسى در امان نمى باشد، سخت، مغرورکننده و زيانبار است و متغيّر و زوال پذير، پايان گيرنده و نابودشدنى است و (سرانجام) ساکنان خود را مى خورد و هلاک مى کند</span> <span style="color: #999999;">(ترجمه مكارم)</span></p> Thu, 10 Jan 2019 22:08:00 GMT http://rastan.ParsiBlog.com/Posts/852/%d8%ae%d9%8a%d8%a7%d9%86%d8%aa+%d9%90+%d9%85%d8%b9%d9%84%d9%91%d9%85/ <p>ناراحت از مدرسه آمد<br />خيلي ناراحت<br />شامش را كه خورد<br />از عصبانيت و ناراحتي&zwnj;اش كاسته نشد<br />و هنگامي كه پرسيدم<br />مرا پيچاند:<br />زنگ تفريح ِ آخر نذاشتن بريم حياط<br />مونديم سر كلاس<br /><br />ولي اين نبود<br />اين چيزي نبود كه اين قدر ناراحتش كند<br />آدم بايد بچه خود را بشناسد<br />اصلاً خواهي نخواهي مي&zwnj;شناسي<br />وقتي سال&zwnj;ها در كنار هم زندگي كرده&zwnj;ايد<br /><br />- مريم!<br />الآن حرف بزن<br />بعد دير مي&zwnj;شود<br />الآن بگو مشكل چيست<br />در مدرسه چه اتفاقي افتاده<br />بعد سخت&zwnj;تر مي&zwnj;شود<br />الآن كه هنوز ناراحت و عصباني هستي بگو<br /><br />اشكش سرازير شد<br />معلوم بود در حال سركوب خود است<br />تا بروز ندهد<br />اما اشك&zwnj;ها امانش ندادند<br />همراه با سكوت<br /><br />- دختر عزيزم!<br />دختر گلم!<br />خواهش مي&zwnj;كنم بگو چه شده<br />همين&zwnj;كه بگويي نيمي از مشكل حل شده<br />حرف بزن و بگو در مدرسه چه شده<br /><br />به حرف آمد<br />آن&zwnj;قدر اصرار كردم:<br />&laquo;امروز امتحان رياضي رو خراب كردم&raquo;<br /><br />- اين دليلش نيست<br />من تو رو مي&zwnj;شناسم<br />هيچ&zwnj;وقت به خاطر يك امتحان گريه نمي&zwnj;كني<br />بگو چي شده!<br /><br />ناگهان تركيد بغضش<br />و حرف&zwnj;هايش فوران كرد:<br />&laquo;معلّم صبح كلاس تقويتي براي بچه&zwnj;ها گذاشته بود<br />به اون&zwnj;هايي كه كلاسش رفته بودن سؤال&zwnj;هاي امتحان رو گفته بود<br />گفته بود همين سؤال&zwnj;ها تو امتحان مياد<br />فقط عددهاش رو عوض كرد<br />مثلاً الگونويسي اعشاري رو به اون&zwnj;ها ياد داده بود<br />به ما نداده بود<br />اون&zwnj;هايي كه صبح تو كلاس تقويتي بودن<br />همون اول كه امتحان شروع شد فوري برگه&zwnj;شونو دادن و رفتن!&raquo;<br /><br />- براي كلاس تقويتي پول هم گرفته بود؟<br />&laquo;آره، چهار تومن!&raquo;<br /><br /><img style="width: 500px; height: 371px;" src="http://movashah.id.ir/o/bytnr.jpg" alt="" width="500" height="371" /><br /><br />گفتگو را صادقانه ادامه دادم:<br />- ببين دختر گلم!<br />من سه تا سؤال ازت دارم:<br />1. آيا معلّم به شما خيانت كرده است؟ با دادن سؤال&zwnj;ها به شاگردان ويژه؟<br />2. آيا تو كوتاهي كردي در درس خواندن؟<br />3. كسي كه خائن است بايد ناراحت باشد يا كسي كه خائن نيست؟<br /><br />جواب&zwnj;هايش به ترتيب هماني بودند كه مي&zwnj;خواستم:<br />بله، خير، خائن!<br /><br />- مريم!<br />معلّم به شما بد كرده<br />اين خيانت است<br />عين اين است كه سؤال&zwnj;هاي امتحان را بفروشي<br />فرقي با آن ندارد<br />اين جرم است<br />آموزش و پرورش هم اين كار را ممنوع كرده<br />اين&zwnj;كه معلّم كلاس تقويتي بگذارد<br />ما مي&zwnj;توانيم با او برخورد شديدي بكنيم<br />كافيست شكايت ببريم به اداره آموزش و پرورش<br />حسابش را مي&zwnj;رسند<br /><br />اما<br />بيا از طرف ديگر ماجرا نگاه كنيم<br />حالا مثلاً اين امتحان را خراب كرده باشي<br />خب چه اتفاقي مي&zwnj;افتد؟!<br />هيچ<br />اگر فكر مي&zwnj;كني<br />با اين امتحان<br />در آخر سال &laquo;خيلي خوب&raquo;&zwnj; نمي&zwnj;گيري<br />نگران نباش<br />آن&zwnj;قدر امتحان&zwnj;هاي خوب ديگر داري<br />و خواهي داشت<br />كه مثل همه سال&zwnj;هاي پيش<br />با &laquo;خيلي خوب&raquo; تمام مي&zwnj;كني<br />پس چرا بايد ناراحت باشي؟!<br /><br />بيا يك برنامه بچينيم<br />پيشنهاد من اين است<br />يك فرصتي به معلّمت بدهيم<br />صبر كنيم ببينيم چه مي&zwnj;كند<br />برگه&zwnj;ها را صحيح كند و بياورد<br />برخوردش را ببين<br />اگر خودش متوجه اشتباهش شد، هيچ<br />اما اگر<br />سر برگه&zwnj;ها و غلط&zwnj;هاي آن حساسيت به خرج داد<br />و آن را<br />معيار و ملاك ارزش&zwnj;گذاري دانش&zwnj;آموزان<br />بعد به جنگش مي&zwnj;رويم<br />بعد حالش را مي&zwnj;گيريم<br />هنوز كه نمي&zwnj;دانيم چه رفتاري خواهد داشت<br /><br />چه بسا هنگام تصحيح برگه&zwnj;ها بفهمد<br />از اين&zwnj;كه خيلي&zwnj;ها غلط&zwnj;هاي مشابه داشته&zwnj;اند<br />بالاخره نيمي از بچه&zwnj;هاي كلاس كه در تقويتي نبوده&zwnj;اند<br />پس تو تنها نيستي در اين مشكل!<br /><br />كودكان بايد ياد بگيرند<br />حل مسأله را<br />تحليل و پردازش چالش&zwnj;ها را<br />اتفاقات هميشه مي&zwnj;افتند<br />بزرگ شوند بيشتر<br />امروز بايد بياموزند<br />كه به جاي گريه<br />به جاي قهر<br />به جاي گوشه&zwnj;گيري و انزوا و عزلت<br />خود را وسط مسأله بياندازند<br />آن را بررسي كنند<br />به جمع&zwnj;بندي و تصميم برسند<br />راه حلي پيدا كنند<br />اين را بايد به آن&zwnj;ها ياد بدهيم<br />اين وظيفه والدين است!<br /><br />قال أميرالمؤمنين (ع): <span style="color: #008000;">&laquo;أَلَا وَ إِنَّ الظُّلْمَ ثَلَاثَةٌ: فَظُلْمٌ لَا يُغْفَرُ وَ ظُلْمٌ لَا يُتْرَكُ و ظُلْمٌ مَغْفُورٌ لَا يُطْلَبُ؛ فَأَمَّا الظُّلْمُ الَّذِي لَا يُغْفَرُ فَالشِّرْكُ بِاللَّهِ، قَالَ اللَّهُ تَعَالَى: &laquo;إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ&raquo;، وَ أَمَّا الظُّلْمُ الَّذِي يُغْفَرُ فَظُلْمُ الْعَبْدِ نَفْسَهُ عِنْدَ بَعْضِ الْهَنَاتِ، وَ أَمَّا الظُّلْمُ الَّذِي لَا يُتْرَكُ، فَظُلْمُ الْعِبَادِ بَعْضِهِمْ بَعْضاً&raquo; </span><span style="color: #999999;">(نهج&zwnj;البلاغه، خ176)</span><br /><span style="color: #ff0000;">بدانيد ستم سه گونه است: ستمى كه بخشيده نشود، و ستمى كه باز خواست شود، و ستمى كه بخشيده شود و باز خواست نشود. اما ستمى كه آمرزيده نشود شرك به خداوند است، خداوند سبحان فرموده: &laquo;خداوند اين گناه را كه به او شرك آورند نمى آمرزد.&raquo; اما ستمى كه آمرزيده شود ستم عبد بر خود است در ارتكاب بعضى از گناهان كوچك. امّا ستمى كه باز خواست شود ستم بعضى از مردم بر بعض ديگر است. </span><span style="color: #999999;">(ترجمه انصاريان)</span></p> Wed, 02 Jan 2019 12:05:00 GMT http://pakravan.ParsiBlog.com/Posts/994/%d8%aa%d8%a7%d8%b2%d9%87+%d8%a7%d8%b2+%d9%85%d8%b3%d8%ac%d8%af+%d8%a8%d8%b1%da%af%d8%b4%d8%aa%d9%85/ Wed, 21 Nov 2018 13:38:00 GMT http://cennet.ParsiBlog.com/Posts/407/%d8%a2%d9%86+%d8%ad%d8%b3+%d9%85%d8%ba%d8%b4%d9%88%d8%b4%d9%8a+%da%a9%d9%87+%d9%86%d8%a7%da%af%d8%a7%d9%87+%d9%85%d8%ad%d8%b5%d9%88%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86+%d9%85%d9%8a+%da%a9%d8%b1%d8%af/ <p style="text-align: justify;">بعضي آدمها جاي خاليِ&zwnj; عشق را، نياز به آغوش کشيده شدن را، تمايل به حمايت شدن را، با تمام قوا و نيرويي که دارند، با هرچه بتوانند پر ميکنند. اگر بلد باشند از غمشان به سود خود بهره ببرند، اگر از آن دسته اي باشند که روي عزت نفس خود حساسند، يکجا نمي نشينند و اشک بريزند -هرچند اشک ريختن هم بخشي از ماجراست. آنها عوضِ رابطه از بين رفته قلبي خويش، روابطشان با خانواده و دوستان را قوي تر ميکنند. شايد با خدا و نيروهاي ماورايي عميق شوند. روي استعدادهاي نهفته خود کار ميکنند. علايق خود را پي ميگيرند. اعتماد بنفس از دست رفته در دلبستگيِ تخريب شده را با شاد و خوش انرژي بودن ميان ديگر آشنايان طاق ميزنند. براي شغل و رشته خود، وقت بيشتري صرف ميکنند. چيزي پنهاني در بطن تمام حالت ها و رفتار هايشان هست: <span style="color: #008080;">&laquo;ميخواهم ثابت کنم هنوز تمام نشده ام&raquo;</span> و در حقيقت، اگر بازيگري را خوب بدانند، قدرتي جز قدرت شبها به اين راز نهان آنها پي نميبرد. و چشمي جز چشمانِ آسمان. شايد بايد سالها بگذرد تا غمِ مدامِ پس زده شده در طول روزها سر باز کند. سر باز کند تا بيادشان بياورد تمامِ پيشرفت ها، ذوق و نبوغ هايي که به عرصه ظهور درآمدند، روابطي که بهبود يافت، ابعاد تاريکي که روشن شد، با روزهاي بودنِ او برابري نميکنند. بايد زمان زيادي بگذرد تا بفهمند انتهاي روز که اشتياق به هم صحبتي و هم آغوشي در وجودشان ميجوشد، هيچ چيز مرهم ترک هاي قديمي دلشان نميشود. هيچ چيز به او مانند نميشود. او هميشه در کفه سنگين تر ترازو بود. در همان روزهايي که هنوز حفظ غرور نگاهشان در صدر واجبات بود هم او در برابر بهترين دستاوردها برنده بود. او در تمام اين سالها گوشه دلشان بود : سرجاي هميشگي. <span style="color: #008080;">و دنيا با تمام عظمتش، نتوانست چيزي شبيه او را به آنها هديه بدهد.</span> ديگر نتوانست.</p> Wed, 21 Nov 2018 13:37:00 GMT http://koooche.ParsiBlog.com/Posts/308/%d8%b3%d9%86%d8%ac%d8%af%3a+%d8%af%d9%8a%d8%af%d9%8a%d9%86+%d8%a8%d8%b1%da%af%d8%b4%d8%aa%d9%85/ <p style="text-align: justify;">عاقا تسليم! من برگشتم، نشد وبلاگمو ول کنم. يعني ميشد نخواستم بشه. مديونيد اگه فکر کنيد وبلاگ نزده بودم جاي ديگه و بااسم ديگه:)) يعني همون توبه ي گرگ مرگه رو از روي من گفتن. خب خب خب باز برگشتم اينجاي عزيز، با يه عالمه خوبي و يه بدي که اونم گاهي رودربايستي داشتن با خودمه توي نوشتن. حالا علي اللحساب اين دوتا نوشته ي اونور که ميارمش اينور و اونورو پاک ميکنم. راستي بااينکه اينجا هيشکي نمياد ولي اونطرف اصلااااااا هيشکي نمي اومد:)) اصلا يجورايي ترسناک طوري! يوهاهاها هم شنيدم.</p> <h2><a style="font-weight: normal;" href="http://life2018.blogfa.com/post/1"><span style="font-size: small;">آبان_1</span></a></h2> <div class="postbody" style="text-align: justify;"> <div class="postcontent"> <p>براي يک شروع دوباره خيلي پيرم، شروع کردن به جوون بودن احتياج داره و من از سي سالگي مدتهاست عبور کردم و الان بايد دوران ثبات رو طي کنم. تازه نوشتن تو يه آدرس جديد خيلي هيجان انگيز به نظر نمياد، جايي که آشنايي نداري و دليلي هم نداري شايد! ولي اين وسوسه ي هر روز رهام نميکنه که دوست دارم بنويسم و مچاله کنم و بندازم دور. اين وبلاگ با عشق و علاقه شروع نميشه و مثل هميشه با نياز شروع ميشه، اون چند تا نوشته ي قبلي استحقاقشون فقط پاک شدن بود و بس! ميخوام اينجا (...) باشم و درگوشي با خودم حرف بزنم.&nbsp; سلام (.....)&nbsp;</p> <h2><a style="font-weight: normal;" href="http://life2018.blogfa.com/post/2"><span style="font-size: small;">آبان_2</span></a></h2> <div class="postbody"> <div class="postcontent"> <p>الان منتهي اليه آمال و آرزوهام خلاصه شده در يک بچه! وقتي رفيقم استوري ميذاره که حالش خوب نيست و ازين حرفا، يه لحظه با خودم نجوا ميکنم که اون بايد حالش خوب باشه. دوتا بچه داره، يه دختر خانوم و يه پسر کاکل زري که تازه بدنيا اومده و دنياي هر کسي رو غرق در شادي ممکنه بکنه. حداقل در مورد ما اينطوري ميتونه باشه. وقتي همسري به شوخي ميگه:............ شايد رد شيم و بريم ولي دنيا رو سرم خراب ميشه و روزي نيست که به اين فکر نکنم که نکنه تا آخرش خدا نخواد بهمون اولاد بده و ميترسم... دلم ميخواد به داشته هام فکر کنم و به تمام چيزاي خوبي که خدا بهم داده تا شايد لحظه اي خودمو قانع کنم که ميشه بهش فکر نکرد، ولي هرچقدر تلاش ميکنم کمتر موفق ميشم.&nbsp;</p> <p style="text-align: justify;">نعمتهايي که من ازشون برخوردارم خيليها آرزوشو دارن، و بچه هاييکه تو بغل خيليهاست آرزوي ماست. حاضر نيستم به هر قيمتي به اين آرزو برسم. خيلي صبر کردم خيلي رنج کشيدم. از خدا ميخوام اولاد خوب و شايسته و امام زمان پسند که سالم و خوشگل باشه بهمون بده و لياقته پدرومادربودن هم بده. خداجانم زودتر لطفا:-) عاشقتم خداي مهربونم</p> <p style="text-align: justify;">&nbsp;</p> <p style="text-align: justify;">پ.ن: نوشته ها کاملا دلي ميباشد و تو ديوار با خودم حرف ميزدم پس جدي نگيرين(يجوري حرف ميزنم انگار برا استاديوم آزادي مينويسم)</p> </div> </div> </div> </div> Wed, 21 Nov 2018 09:35:00 GMT http://zamzamenasim.ParsiBlog.com/Posts/47/%d8%aa%d8%a7%d8%ab%d9%8a%d8%b1+%d9%82%d8%b1%d8%a7%d9%86+%d8%af%d8%b1+%d8%b2%d9%86%d8%af%da%af%d9%8a/ <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">&nbsp;&nbsp; زندگي زندگي است، گاهي چنان سخت است که فقط زنده بودن است، گاهي لذت بخش است و گاهي سرشار از شادي است، گاهي غم و اندوه است و گاهي گريه است، زندگي زندگي است و زندگي را چنان که هست بايد ساخت. شنيده ايم که مي گويند زندگي هنر است، اما زندگي علم است و بايد آن را آموخت و آنچه زندگي مي آموزد کتاب است، کتاب معلم دانايي است که مي داند و آنچه را که مي داند مي آموزد. اما چگونه کتابي براي زندگي لازم است و نويسنده ي کتاب چه کسي بايد باشد؟ نويسنده اي که ديوانه يا کودک است چيزي براي آموختن به ديگري ندارد. آنکه خود بيشتر مي داند و بهتر مي شناسد کتاب بهتري نيز مي تواند بنويسد. نويسنده اي که مي خواهد به ديگري بياموزد بايد خود داناترين باشد. جز آنکه خالق است چه کسي مي تواند انسان را بهتر بشناسد؟ جز آنکه صانع و مالک زندگي است چه کسي مي تواند زندگي بياموزد؟ چه کسي بهتر از خالق مي تواند مخلوق را بشناسد؟ ( و اگر همه ي درختان زمين قلم شود و دريا براي آن مرکب گردد و هفت دريا به آن افزوده شود اينها همه تمام مي شود اما کلمات خدا پايان نمي گيرد و خداوند عزيز حکيم است: 27 لقمان). اين آيه ترسيمي از علم بي پايان پروردگار عالميان است. آري چه کتابي بهتر از قران مي تواند زندگي بياموزد قراني که کلمات خداوند است، خدايي که صاحب انسان است و نيازهاي انسان را بهتر از او مي داند. </span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">&nbsp;&nbsp; سالها است که قران را با ترجمه مي خوانم و در اين سالها آموخته ام که مي توانم بر مدار قران زندگي کنم. وقتي دلم مي گيرد قران مي خوانم، وقتي روزگار عرصه زندگي را تنگ مي کند قران مي خوانم، وقتي از زندگي و دردها و رنج هايش خسته مي شوم قران مي خوانم، وقتي با دنيا و بي عدالتيهايش، با دنيا و آدمهايش روبرو مي شوم قران مي خوانم. قران آنچه را که بايد بدانم مي آموزد. قرآن نحوه ي زندگي مي آموزد. اما چرا کتابي چنين سرنوشت ساز ميان ما غريب مانده است؟ چرا ما از غرب و غربيان که خود حيران و سرگشته ي زندگي هستند الگو مي گيريم و چرا بازيگران و هنرمندان که خود زندگي را باخته اند الگوي خود قرار مي دهيم اما کتابي را که عالمترين عالمان براي زندگي ما فرستاده است را فراموش کرده ايم؟( و پيامبر خدا گفت: پروردگارا قوم من اين قران را رها کردند: فرقان 30). آري مردم قران را ترک کردند. اين سخن و اين شکايت رسول براي امروز ما نيز هست، که اين معجزه را به فراموشي سپرده ايم. ما چگونه کتابي را که سرشار از برنامه هاي زندگي است رها ساخته ايم؟&nbsp; </span></p> <p><img src="https://www.fardanews.com/files/fa/news/1396/4/1/524926_176.jpg" alt="" width="450" height="299" /></p> Wed, 21 Nov 2018 09:33:00 GMT http://zamzamenasim.ParsiBlog.com/Posts/46/%d8%b5%d8%a8%d8%b1+%d9%88+%d8%a7%d9%85%d9%8a%d8%af/ <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">&nbsp;&nbsp; همه ي ما در زندگي مشکلاتي داشته ايم و داريم. گاهي با خودم حساب مي کنم و روزي را به ياد نمي آورم که دغدغه اي در آن روز نداشته ام. اما گاهي دغدغه ها کم رنگند و زياد ذهن را به چالش نمي کشند ولي گاهي بعضي از روزها، بعضي از دغدغه ها دمار از روزگارمان در مي آورند، آنقدر ذهنمان را درگير مي کنند که آدم از خورد و خوراک مي افتد که بماند، آدم از خلق و خو هم مي افتد، آنوقت خود من يکي؛ بداخلاقي مي شوم که صد رحمت به يکي... . چند روز گذشته درگير مشکلي بودم مثل همه ي آدمها. وقتي راه حلي براي مشکلي وجود داشته باشد، يا راه حلي پيدا شود خوب است، هر چند آدم رندگيش تلخ مي شود و سخت مي گذرد، اما پايان خوش تلخي را از ياد آدم مي برد. اما اگر راه حلي نداشته باشد آن وقت چه بايد کرد؟ جواب شايد صبر باشد، اما به قول بابا طاهر:<br /></span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; به ما گفتند صبوري کن صبوري&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; صبوري طرفه خاکي بر سرم کرد</span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">&nbsp;&nbsp;&nbsp; وقتي صبر نباشد آنوقت ياس سراغ آدم مي آيد. همه ي ما ياس را تجربه کرده ايم اما شايد کمتر متوجه آثار بد آن شده ايم. هميشه فکر مي کردم که چرا ناميدي از رحمت خدا گناه است؟ در اين چند روز گذشته با مشکلي که داشته ام وقتي متوجه شدم که هيچ راه حلي ندارد و هر طرف که رو کردم به در بسته خوردم، حالم شبيه حال پرنده اي بود که در قفس افتاده باشد اما قفسي که دري ندارد، به هر طرف که رو کردم ناميد بازگشتم و بعد تازه حال کساني را که خودکشي مي کنند دريافتم. اگر ناميدي به اوج رسد و پايه هاي ايمان را محکم نکرده باشيم خودکشي هم ممکن مي شود. چه کسي جز گمراهان از رحمت پروردگارش ناميد مي شود (حجر،56). ناميدي، انگيزه ي جنگيدن را مي گيرد، انسان را از درون مي خورد و به نابودي کامل مي کشاند. آدم که ناميد شود دنيا و آخرتش را يکجا به آتش مي کشاند و شايد براي همين است که ناميدي از رحمت خداوند گناه است. وقتي هيچ دري باز نباشد و هيچ کاري هم از ما ساخته نباشد اگر خدا هم نباشد تباه انسان حتمي است، اما باور و اميد به خداوند همچون چراغي است که در تاريکترين شب هاي ظلماني نيز خاموش نمي شود. بزودي پروردگارت آنقدر به تو عطا خواهد کرد که خوشنود شوي (ضحي،5) و اين آيه اي است که من در ياس و ناميدي تکرار مي کنم.</span></p> <p><span style="font-size: small;"><img src="" alt="" /><img src="http://arga-mag.com/file/img/2016/11/ax-neveshte-darbareye-khoda-6.jpg" alt="" width="550" height="550" /></span></p> Wed, 21 Nov 2018 09:32:00 GMT http://vaznesiasy.ParsiBlog.com/Posts/1269/%d8%b4%d8%a7%da%af%d8%b1%d8%af%d8%a7%d9%86+%d9%85%da%a9%d8%aa%d8%a8+%d8%b1%d9%88%d8%a8%d8%a7%d9%87+%d9%88+%d8%b4%d9%8a%d8%b7%d8%a7%d9%86!/ <p style="text-align: center;"><strong><strong><span style="color: #ff00ff;"><span style="font-size: 9pt; font-family: &quot;Tahoma&quot;,sans-serif;">به نام خدا و براي خدا&nbsp;</span></span></strong></strong></p> <p style="text-align: center;"><strong><span style="color: #008000;"><span style="font-size: 9pt; font-family: &quot;Tahoma&quot;,sans-serif;"><strong>اول سلام و بعد سلام و سپس سلام / با هر نفس ارادت و با هر نفس سلام</strong></span></span></strong></p> <p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: 9.0pt; font-family: &quot;Tahoma&quot;,&quot;sans-serif&quot;;"><span style="color: #ff0000;">وزارت خارجه دولت اعتدال حسن روحاني به ويروس نکبت و ذلت در مقابل اروپا و آمريکا و حتي سعوديها دچار است</span>!، بطوري که بعد از گذشت تقريبا سه ماه از دستگيري و زنداني شدن آقاي اسدالله اسدي از ديپلماتهاي انقلابي کشورمان در فرانسه، <span style="color: #0000ff;">استراتژي انفعال، سکوت و ذلت را در پيش<img style="float: left;" src="http://gamnews.ir/uploader/171302photo_2016-08-02_15-24-19.jpg" alt="ا" width="220" height="198" /> گرفته و اقدام موثري براي آزادي آقاي اسدي انجام نداده است</span>.</span></strong></p> <p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: 9.0pt; font-family: &quot;Tahoma&quot;,&quot;sans-serif&quot;;">سکوت ذلت بار وزارت خارجه ايران آنقدر ادامه يافت، <span style="color: #0000ff;">تا دولت گستاخ فرانسه با سلب مصونيت ديپلمات کشورمان، او را بصورت غيرقانوني به کشور بلژيک تحويل داد</span>! ادامه اين سکوت مرگبار، موجب اخراج يکي از ديپلماتهاي ايران و تعطيلي مرکز شيعي الزهرا واقع در گراندسنت فرانسه، بخاطر احتمال ارتباط با ايران گرديد!</span></strong></p> <p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: 9.0pt; font-family: &quot;Tahoma&quot;,&quot;sans-serif&quot;;">از ظواهر امر پيدا است که آقاي ظريف نماينده وزارت خارجه آمريکا در ايران! <span style="color: #ff0000;">بخاطر وعده هاي سرخرمن سه کشور اروپايي در برجام، لال گرديده</span>! <span style="background-color: #ffff99;">و سخنگوي وزارت خارجه هم مثل اروپاييها وعده اقدام متقابل سرخرمن مي&zwnj;دهد</span>!</span></strong></p> <p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: 9.0pt; font-family: &quot;Tahoma&quot;,&quot;sans-serif&quot;;"><span style="color: #0000ff;">انتظار پيگيري و اقدام متقابل از حسن روحاني و جواد ظريف بمانند سراب است، زيرا مکتب ليبراليسم را در نزد روباه پير و شيطان بزرگ آموخته&zwnj;اند</span>! چرا که مدتي قبل وزير خارجه فرانسه در خصوص اعتراض ايران به برگزاري مانور نظامي فرانسه در آبهاي خيلج فارس بدين مضمون گفت: <span style="color: #ff0000;">"اينها هيچ اعتراضي نمي&zwnj;کنند، چون به ما نياز دارند!</span>"</span></strong></p> <p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: 9.0pt; font-family: &quot;Tahoma&quot;,&quot;sans-serif&quot;;"><span style="background-color: #ccffff;">حاج حسن روحاني! مشکل کجا است</span>؟!</span></strong></p> <p style="text-align: left;"><span style="color: #ff00ff;"><strong><span style="font-size: 9pt;">والسلام</span></strong></span></p> <p>&nbsp;</p> Mon, 05 Nov 2018 11:11:00 GMT http://rastan.ParsiBlog.com/Posts/810/%d8%b9%d8%a8%d8%b1%d8%aa/ <p>بُت ژاپني كه يك ماه پيش سقوط كرد<br />30 سپتامبر<br />با صورت</p> <p><img style="width: 500px; height: 400px;" src="http://movashah.id.ir/o/btf.jpg" alt="" width="500" height="400" /></p> <p>بيچاره&zwnj;ها<br />گمراهان<br />سقوط&zwnj;كرده&zwnj;اش را هم مي&zwnj;پرستند!</p> <p><img style="width: 500px; height: 375px;" src="http://movashah.id.ir/o/islahweb.jpg" alt="" width="500" height="375" /></p> <p>شرم&zwnj;آور است كه در اين دوران<br />با اين همه پيشرفت&zwnj;هاي مادّي<br />در معنويّت رشد نكرده&zwnj;اند<br />هنوز چنين هزينه&zwnj;هايي مي&zwnj;شود<br />براي شرك و بت&zwnj;پرستي!</p> <p>بُت بزرگ<br />با عنوان خودشان: &laquo;بزرگ&zwnj;ترين بُت طلايي ژاپن&raquo;</p> <p><a href="https://www.0832xgb.com/article-4037.html" target="_blank">چهار ماه قبل&zwnj;تر بنا شده</a><br />با نزديك به يك ميليون دلار<br />به ماه پنجم نرسيده<br />طوفان آمده و انداخته<br />چه خوب هم<br />به صورت<br />انگار قصد داشته تا ذليلش نشان دهد<br />بلكه عبرت بگيرند و دست از پرستش دست&zwnj;ساخته&zwnj;هاشان بردارند!</p> <p>قال أميرالمؤمنين (ع): <span style="color: #008000;">&laquo;مَا أَكْثَرَ الْعِبَرَ وَ أَقَلَّ الِاعْتِبَارَ&raquo;</span> <span style="color: #999999;">(نهج&zwnj;البلاغه، ح289)</span><br /><span style="color: #ff0000;">چه بسيار است عبرتها و پندها (از روزگار و پند دهندگان) و چه كم است پند پذيرفتن.</span></p> <p><span style="color: #ff0000;">پ.ن.<span style="color: #999999;"><br /><span style="color: #808080;">با توجه به حفره بزرگي كه در وسط پايه قرار دارد<br />و شبكه&zwnj;اي كه در پشت شانه&zwnj;هاي بت<br />كه بيشتر شبيه به هواكش و پنجره&zwnj;هايي براي تهويه است<br />حدس مي&zwnj;زنم آدم هم درونش مي&zwnj;رفته است<br />چه بسا ابزاري ساخته بودند براي فريب بيشتر<br />شايد با نردبان يا وسيله&zwnj;اي تا بالاي بت رفته<br />صدا يا حركتي ايجاد مي&zwnj;كردند<br />يا بيچارگان در حال پرستش را به سخره مي&zwnj;گرفتند!<br />در هر صورت عادي به نظر نمي&zwnj;رسد<br />هم شبكه&zwnj;هاي پشت بت<br />هم سوراخ در وسط پايه يك مجسّمه، به آن بزرگي!</span></span><br /></span></p> Mon, 05 Nov 2018 11:03:00 GMT http://mohammadhosain.ParsiBlog.com/Posts/64/%d8%a7%d8%b1%d8%a8%d8%b9%d9%8a%d9%86+%d8%a7%d8%b2+%d8%b2%d8%a8%d8%a7%d9%86+%d8%ad%d8%b6%d8%b1%d8%aa+%d8%b2%d9%8a%d9%86%d8%a8/ <p style="text-align: justify;"><span style="color: #000080;"><span style="font-size: medium;">چقدر اين صحرا آشناست! اين صحرايي نيست که برادرم پشت و پناهم را <span style="color: #ff0000;">شهيد </span>کردند؟!</span></span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="color: #000080;"><span style="font-size: medium;">اين همان صحرايي نيست که برادر زاده ي عزيزم را با تير سه شعبه به <span style="color: #ff0000;">گلويش </span>شهيد کردند و <span style="color: #ff0000;">برادرش </span>که به ميدان رفته بود را هم؟!</span></span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="color: #000080;"><span style="font-size: medium;">اين همان رودي نيست که <span style="color: #ff0000;">عباسم </span>رفته بود از آن آب بياورد؟!</span></span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="color: #000080;"><span style="font-size: medium;">اين تپه همان تپه اي نيست که من در آنجا پرپر شدن <span style="color: #ff0000;">حسين </span>را ديدم؟!</span></span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="color: #000080;"><span style="font-size: medium;">از آن واقعه <span style="color: #ff0000;">چهل روز</span> مي گذرد وآن داغ تا وقتي که <span style="color: #008000;">مهدي </span>بيايد من را خميده نگه مي دارد.</span></span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="color: #000080;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #3366ff;">محمد حسين صياد (نويسنده ي ده ساله)</span><br /></span></span></p> <p style="text-align: center;"><span style="color: #000080;"><span style="font-size: medium;"><img style="vertical-align: middle;" title="وبگاه نذر آقا-محمد حسين صياد" src="http://fadakado.ir/mag/wp-content/uploads/2017/07/farhangnews_104985-297904-1449220066.jpg" alt="اربعين از زبان حضرت زينب" width="500" height="353" /><br /></span></span></p> Mon, 05 Nov 2018 10:56:00 GMT http://rastan.ParsiBlog.com/Posts/789/%d8%b1%d9%88%d8%a7%d9%84+%d9%90+%d8%a2%d8%b4%d9%be%d8%b2%d9%8a/ <p>ديگر عادي شده<br />هفته&zwnj;اي يك&zwnj;بار چيزي بپزد<br />شيريني خصوصاً<br />يا حلوا<br />هر چيزي كه برايش جالب باشد<br /><br /><img style="width: 500px; height: 1140px;" src="http://movashah.id.ir/o/prshki.jpg" alt="" width="500" height="1140" /><br /><br />پيراشكي گوشت<br />هدف اين&zwnj;كه ياد بگيرد<br />گفته&zwnj;ام نبايد زياد درست كني<br />اندك<br />خيلي كم<br />فقط به اندازه تست<br />و گرنه بيمار مي&zwnj;شويم اگر بخواهيم پرخوري كنيم!<br /><br />فرصت زياد نيست<br />كودكان مگر چقدر مهمان ما هستند<br />بايد وارد جامعه شوند<br />خانه را ترك<br />پرواز كنند و بروند<br />لانه&zwnj;اي بسازند<br />و نقشي ايفا<br />بايد ياد بگيرند<br />مهارت&zwnj;هايي را لازم دارند<br />تعجب مي&zwnj;كنم از مادر ِ دختري كه فرزندش پس از ازدواج<br />هنوز بلد نيست يك وعده غذاي عادي بپزد<br />پس اين مادر چه مي&zwnj;كرده است<br />تمام اين ده بيست سال را<br />يعني نمي&zwnj;دانسته دخترش بايد روزي مادر شود؟!<br /><br />قال الأمير (ع): <span style="color: #008000;">&laquo;وَ مِنَ الْعَناءِ اَنَّ الْمَرْءَ يَجْمَعُ ما لايَأْكُلُ، وَيَبْنى ما لايَسْكُنُ، ثُمَّ يَخْرُجُ اِلَى اللّهِ تَعالى لا مالاً حَمَلَ، وَ لا بِناءً نَقَلَ.&raquo;</span> <span style="color: #999999;">(نهج&zwnj;البلاغه، خ113)</span><br /><span style="color: #ff0000;">و از رنجهاى دنيا اين که: شخص جمع مى نمايد چيزى را که نمى خورد، و خانه اى مى سازد که در آن ساکن نمى شود، آن گاه به سوى خدا مى رود بدون آنکه مالى بردارد، و ساختمانى همراه ببرد.</span> <span style="color: #999999;">(ترجمه انصاريان)</span></p> Mon, 05 Nov 2018 10:56:00 GMT http://alaviyan.ParsiBlog.com/Posts/246/%d8%a7%d9%86%d8%af%d8%b1+%d8%ad%da%a9%d8%a7%d9%8a%d8%aa+%d8%a7%d8%b0%d9%8a%d8%aa+%d8%b4%d8%af%d9%86!/ <p>بسم الله الرحمن الرحيم</p> <p>سلام آقاي خوبم</p> <p>آقاجانم اجازه!</p> <p>&nbsp;</p> <p>"يا ليتني کنت معکم فأفوز فوزاً عظيما..." جمله اي بود که ذهنش را درگير کرده بود.</p> <p>براي خودش جمله را تحليل کرد، فکر کرد که در واقعه عاشورا معناي اين جمله يعني چه؟</p> <p>ساده بود!</p> <p>يعني اگر مرد بودي بايد شمشير به دست، از امامت مقابل يک لشکر 30هزار نفري دفاع ميکردي و در آخر هم قطعه قطعه مي&zwnj;شدي..!&nbsp;</p> <p>اگر هم زن بودي تازيانه ميخوردي...</p> <p>و به اسارت مي بردنت و همه آن اتفاقاتي که گفتنش روضه مکشوف است!</p> <p>يعني آدمهايي که وقتي ياد مصيبت اباعبدالله الحسين سلام الله عليه ميفتند، چنين مي گويند حاضرند تمام اين اتفاقات را تحمل کنند؟!</p> <p>&nbsp;</p> <p>و اما بعد...</p> <p>سر کلاس دانشگاه نشسته بود.</p> <p>&nbsp;آخر کلاس قرار شد دانشجويان، گروهي در فضاي مجازي تشکيل دهند تا مطالبي که استاد به نماينده ارسال مي&zwnj;کند در گروه قرار داده شود.</p> <p>طبق معمول نظرات در مورد اينکه کدام پيامرسان را انتخاب کنند مطرح شد.</p> <p>&nbsp;اسم تلگرام و واتساپ که به ميان آمد، دو نفر از دانشجويان گفتند: استفاده از تلگرام اشکال دارد. چرا از ايراني استفاده نمي&zwnj;کنيد؟! از سروش استفاده کنيد.</p> <p>پاسخي که دريافت شد جالب بود.&nbsp;</p> <p>نماينده گفت آخر همه سروش ندارند!</p> <p>با خودش فکر کرد مگر نصب يک پيامرسان چه زحمتي دارد که حاضر نيستيم به هواي اطاعت از حرف ولي امر مسلمين جهان متحملش شويم؟!&nbsp;</p> <p>اطاعتي که سفارش امام زمان سلام الله عليه هست و خدمت به جامعه اسلامي است. جامعه اي که قرار است به سمت تمدن اسلامي پيش برود.</p> <p>تمدني که ان شاءالله قرار است زمينه ساز ظهور حجت خدا سلام الله عليه شود.</p> <p>ياد عبارت " يا ليتني کنت معکم" افتاد!&nbsp;</p> <p>از خودش سوال کرد حاضر نيستيم کمي صبوري کنيم و زحمت نصب و کار کردن با پيامرسان ايراني را به خود بدهيم، چگونه مي&zwnj;خواهيم در راه امام قطعه قطعه شويم!!!</p> Sat, 03 Nov 2018 18:59:00 GMT http://zendegiaram.ParsiBlog.com/Posts/523/%d9%85%d8%a7%d8%af%d8%b1%d9%8a/ <p>امروز دومين روزيه که فقط عشق نثار کردم. خيلي سعي مي کنم دهانم را بر هر چه که نبايد گفت ببندم و گوشها و چشم هايم را از هر آنچه نبايد به آن اهميت داد حفظ کنم. خدايا شکرت .........</p> <p>خداي من اشکهاي گرمم بي هوا مي خواد سرازير بشه...... حيف از روزهايي که بي تو سر شد چه روزهايي را از دست دادم!</p> <p>چقدر با دخترم بد اخلاق بودم، چقدر به خودم بي جهت سخت گرفتم، چقدر ترسيدم و وحشت کردم چقدر از تو دور بودم............ خدايا به خاطر ظلمهايي که به خودم کردم منو ببخش.....</p> <p>صبحها بيدار مي شم دخترم معمولا عصبي و حوصله بيدار مي شه. سعي مي کنم تمرين تقوا بکنم و هيچي تاکيد مي کنم هيچي نگم. حتي جمله معروف ديرت مي شه را نمي گم. جواب بدقلقي ها و غرغر کردنهاش را نمي دم. موقع رفتن از خونه بغلش مي کنم و وقتي در را مي بندم يک نفس آرام مي کشم و خدا را شکر مي کنم که هيچ تنشي براش ايجاد نکردم و او را با آرامش راهي مدرسه کردم.</p> <p>ما مادرها بعضي وقتها تفاوت سني با بچه ها را يادمون مي ره، لجبازي مي کنيم، مقابله به مثل مي کنيم و مخصوصا صبحها با بچه ها خيلي کل کل مي کنيم، خط و نشون مي کشيم، تهديد مي کنيم، سرزنش مي کنيم، تهديد مي کنيم مقايسه مي کنيم............ يادمون مي ره مثلا ما مادريم و بچه ما حريف توي زمين کشتي نيست که براي زمين زدنش هر ترفندي به کار ببريم.</p> <p>اگر بعد از يک دهه مادري از من بپرسن مادر اول از همه چه خصوصيتي بايد داشته باشه من مي گم بايد مهربون باشه. بي نهايت مهربان. مهربوني هم براي وقتهايي که بچه حرف گوش کن و آرومه نيست. بارها نوشتم وقتي بچه ها به مهربوني ما بيشتر نياز دارن که حتي خودشون هم فکر مي کنن کمتر لايق محبت شدن هستند. وقتي اشتباه مي کنند، وقتي شکست مي خورن، وقتي حرف گوش نمي دن، وقتي چيزي مي شکنن وقتي بهانه گيري مي کنند وقتي دوست ندارن به موقع بخوابن وقتي مهموني را به ما کوفت مي کنن، وقتي موقع غذا دستشوييشون مي گيره موقع خواب دوست دارن بازي کنن موقع حرف زدن ما با تلفن يادشون مي افته صد بار بيان سراغ چيزي را بگيرن.</p> <p>اين موقع ها موقع مهرباني بينهايته. موقع مادري کردنه، صبور بودنه، آرام موندن و بها دادن به بچه اس. چند نفر از ما قادريم وقتي به يه بچه هزار بار گفتيم نکن و او انجام داد و نتيجه اش را ديد باز هم با آرامش رفتار کنيم و مادر مهرباني باشيم؟ چند تا از ما اگر بچمون چهار شب موقع خوابيدن بازي دربياره و اذيت بکنه باز آرامش به خرج مي ديم و خم به ابرو نمياريم؟ چندتامون از سر اشتباهات بچه هامون به راحتي مي گذريم بي اينکه سرزنشش کنيم بي اينکه داد بزنيم بي اينکه به روش بياريم ؟</p> <p>من مادرهاي نازنين زيادي را مي شناسم که خيلي صبورن که خيلي خوب بلدن مادري کنن اما اگر هم مثل من بلد نيستين تمرين کنيد. من تمرين کردم هنوز هم تمرين مي کنم... زندگيم رنگ و عطر تازه اي گرفته. عاشق صبر کردن شدم، عاشق اينکه وقتي دخترم حرف گوش نمي ده من ارام توي دلم مي گم خدايا اين همه سال از کوره در رفتم اما تو منو ببخش ببين الان دارم نشون مي دم که بلدم صبوري بکنم.</p> <p>خدايا تو که از مهربانترين مادرها مهربانتري تو که مي بخشي هر چقدر که خطا کنيم تو که صبر مي کني تو که پاداش مي دي تو که زود کارهاي بد را فراموش مي کني خدايا کمکم کن. تربيت دخترم را به تو مي سپرم کمکم کن اشتباهات تربيتيم را جبران کنم. خدايا کمکم کن تربيت دخترم بهترين و گرانبهاترين ميراث من براش باشه....................</p> Sat, 03 Nov 2018 18:56:00 GMT http://mooon.ParsiBlog.com/Posts/893/%d8%ac%d9%88%d8%a7%d9%86%d9%8a+%2f+%d9%82%d8%b3%d9%85%d8%aa+%d8%b3%d9%88%d9%85/ <p>آدم ها را سرزنش نکنيد! اين مدام سرزنش کردن و سرکوفت زدن به جانشان فرو مي رود و خفه شان ميکند. بعد شما مي رويد و آن کسي که مي ماند آن ها هستند. که مدام با خودشان مي گويند، يعني من اين قدر بدردنخور و ناتوان بودم؟ اين دقيقا همان حرفي است که امروز به کوثر مي زنم و هر چه خلافش را ميگويد. هر چه مي گويد تو توانايي و هر کسي اشتباهات خودش را دارد و هيچ کس انسان کامل نيست باور نميکنم. اين قدر اين ناتواني به عمق جانم نفوذ کرده. حس مي کنم هر قدمي که بر ميدارم اشتباه است و همه ي بقيه اي که ايراد مي گيرند درست مي گويند و معياري براي سنجش درستي همه ي اعمال وجود دارد و آن هم دقيقا نقطه ي مقابل آن کاري است که من انجام مي دهم.</p> <p>بعد به پشت سر خودم نگاه مي کنم و کارهاي خوب خودم را يادم رفته و همه ي سرزنش ها را يادم مانده. مثلا اين بچه هاي ادبيات که نشسته اند توي گروه و فحش را کشيده به هر کس پيش از خودشان بوده اند توي نگاهم بزرگ ميشوند ولي يادم رفته پارسال براي زنده ماندن ادبيات چه قدر نفس زدم و فحش خوردم... چه کسي مي فهمد... چه کسي قرار است بفهمد؟ پس کي تمام مي شود اين چکمه اي که روي گلويم گذاشته شده و نفسم را گرفته؟ کي تمام مي شود حس ناقص و ناتوان بودن؟ کي تمام مي شود خط کشي خوب ها و بد ها و ناتوان ها و تواناها؟ اين قدر خط کشي شده که خودمم هم افتاده ام توي اين بازي ها... هي آن هايي را که ادعاي توانايي مي کنند را نگاه مي کنم و مي گويم اين بود اين همه قمپز؟ شما که از اوليات هم سر در نمي آوريد</p> <p>و خودم شده ام مهره ي اين بازي! و مگر غير از اين است که آدم ها با نيت هاي خالص پاي کار آمده اند و وظيفه ما نيست خط کشي کردنشان... چه شد اين سرطان به جانمان افتاد که همه را بايد خط کشي مي کرديم؟ اصلا چه شد که اين طور شد؟ يا من کوچک بودم و نمي فهميدم و بزرگ تر که شدم درکش کردم... هر چه هست تلخ است... خيلي هم تلخ است...</p> <p>&nbsp;</p> <p>و بعد</p> <p>توان گفتن اينجايش را ندارم، بين فحش هاي بچه هاي ادبيات يادم افتاد که چه قدر برايم مفهوم ادوار و فرمانده پررنگ بود. فرمانده چه قدر بزرگ و عزيز بود، يادم افتاد هنوز که هنوز احترام مونا برايم جنس ديگري است و به پوررجبيان طور ديگري نگاه مي کنم... و تازه فهميدم چرا اين همه سرزنش خنج به روحم انداخته... اين را وقتي فهميدم که حميده آمد و گفت چرا گفتي ضعيف ترين دوره ي ادبيات بودي؟ و يادم افتاد که حميده فارغ از همه ي اتفاقات يک سال گذشته هنوز قبولم دارد و چه خوب که حميده قبولم دارد... که اگر قبولم نداشت هيچ وقت بسيجي نمي شدم و خب مثل همه ي اين روزها يادم افتاد که چند روز است زهرا حتي سلامم نکرده... و مهم نيست چون من به عالم هم اعلام کرده ام که ديگر ندارمش....</p> <p>&nbsp;</p> <p>و همين...</p> <p>پايان</p> Sat, 03 Nov 2018 18:36:00 GMT http://drafshar.ParsiBlog.com/Posts/124/%d8%b3%d8%b1%d8%a8%d8%a7%d8%b2+%da%a9%d9%88%da%86%da%a9+%d8%a7%d9%85%d8%a7%d9%85+(%d8%b1%d9%87)+%2f+%d9%82%d8%b3%d9%85%d8%aa+%d8%af%d9%88%d9%85/ <p>&nbsp;</p> <p style="text-align: justify; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="font-size: 14.0pt; font-family: &quot;Arial&quot;,&quot;sans-serif&quot;;">سرباز کوچک امام (ره)</span></p> <p style="text-align: justify; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="font-size: 14.0pt; font-family: &quot;Arial&quot;,&quot;sans-serif&quot;;">خاطرات آزاده پر آوازه</span></p> <p style="text-align: justify; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="font-size: 14.0pt; font-family: &quot;Arial&quot;,&quot;sans-serif&quot;;">اسير 13 ساله جنگ تحميلي مهدي طحانيان</span></p> <p style="text-align: justify; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="font-size: 14.0pt; font-family: &quot;Arial&quot;,&quot;sans-serif&quot;;">گفتگو و نگارش : فاطمه دوست کامي</span></p> <p style="text-align: justify; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="font-size: 14.0pt; font-family: &quot;Arial&quot;,&quot;sans-serif&quot;;">قسمت دوم</span></p> <p style="text-align: justify; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="font-size: 14.0pt; font-family: &quot;Arial&quot;,&quot;sans-serif&quot;;">بعد از نماز صبح، سريع سوار اتوبوس ها شديم. راننده در تاريکي آرام و با احياط مي راند. ساعتي که گذشت اتوبوس ها مثل گهواره چپ و راست مي شدند. فهميديم که از شهر فاصله گرفته ايم و افتاده ايم در جاده خاکي. هوا رو به روشني بود. تا چشم کار مي کرد اطراف مان دشت بود. قدري جلوتر که رفتيم اتوبوس ها ايستادند و پياده شديم.</span></p> <p style="text-align: justify; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="font-size: 14.0pt; font-family: &quot;Arial&quot;,&quot;sans-serif&quot;;">آفتاب آن وقت صبح هنوز مهربان بود و نور طلايي اش را به سرتاسر دشت پخش کرده بود. منتظر شديم تا آخرين نفرها هم پياده شوند و بيايند کنارمان تا همگي يک جا جمع شويم. بوي خوب و آشنايي مي آمد؛ بوي باروت. با همه وجودم نفس مي کشيدم. قسمت هايي از دشت تکه تکه سبز بود و بوته هاي گل وحشي در آن قسمت ها در آمده بود. تا بخواهيم بفهميم براي چه آمده ايم اين جا، چندتا گلوله سرگردان خمپاره چند ده متر آن طرف ترمان خورد زمين. به خود گفتم: &laquo;يعني واقعا آمده ايم جبهه؟!&raquo; مسئول نيروها که سپاهي سي ساله اي به نظر مي رسيد خيلي خونسرد ايستاد روبروي مان و بعد از سلام و خسته نباشيد گفت: &laquo;اسم منطقه اي که ما الان تويش ايستاده ايم رقابيه ست. دو، سه روز پيش توي همين منطقه و مناطق اطرافش به خواست خدا و همت برادرانتون يه عمليات موفقيت آميز انجام شده به اسم &laquo;عمليات فتح المبين&raquo;. وسعت عملياتي عمليات فتح المبين تقريبا زياده. يعني از يک طرف به دشت عباس و تپه هاي الله اکبر ميرسه و از طرف ديگه اينجا يعني رقابيه..............................</span></p> <p style="text-align: justify; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="font-size: 14.0pt; font-family: &quot;Arial&quot;,&quot;sans-serif&quot;;">در روستا کلي مزرعه باقالا بود. باقالاهاي سبز و درشت خيلي چشمک ميزدند. حتي بعضي هايشان شکافته شده بودند و دانه هايشان روي زمين ريخته شده بود. ما هم که حسابي گرسنه...! احمد فرهاديان دويد سمت من و چند نفر از بچه هايي که نزديکم بودند و گفت: &laquo;پاشيد، يه کم از اين باقالي ها رو بکنيد... ميخوام براتون بپزم!&raquo;</span></p> <p style="text-align: justify; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="font-size: 14.0pt; font-family: &quot;Arial&quot;,&quot;sans-serif&quot;;">گفتم: &laquo;الآن؟! اينجا؟! آخه چطوري؟&raquo;</span></p> <p style="text-align: justify; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="font-size: 14.0pt; font-family: &quot;Arial&quot;,&quot;sans-serif&quot;;">گفت: &laquo;کارتون نباشه، شما فقط باقالاها رو بياريد...&raquo; </span></p> <p style="text-align: justify; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="font-size: 14.0pt; font-family: &quot;Arial&quot;,&quot;sans-serif&quot;;">من نرفتم اما سه، چهار تا از بچه ها رفتند و چند دقيقه بعد با يک بغل پر از باقالا برگشتند. در اين فاصله احمد يک قابلمه بزرگ و يک سطل آب از يکي از خانه ها آورده بود. باقالاها را ريختند داخل قابلمه و آب را هم ريختند رويش. بعد با چند تا تکه چوب اجاق درست کرد و قابلمه را گذاشت رويش. تا احمد آمد به هيزم اجاقش کبريت بکشد، ديدم فرمانده با سر و صدا و غرغر آمد داخل طويله و گفت: &laquo;واقعا از شماها ديگه بعيده! اومديد تو منطقه جنگي بعد ميخوايد آتيش روشن کنيد؟! اونم درست جايي که نيروهامونو استتار کرديم؟ شما ديگه کي هستيد بابا ... راه ديگه اي نبود که به عراقيا گرا بديد؟&raquo;</span></p> <p style="text-align: justify; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="font-size: 14.0pt; font-family: &quot;Arial&quot;,&quot;sans-serif&quot;;">احمد خيلي خونسرد گفت: &laquo;گرا کدومه؟ بابا ما گشنه مونه! فقط مي خوايم يه کم باقالي بخوريم... ببينيد چقدر باقالي اينجاست، حيفتون نمي ياد اينا رو همين طوري دست نخورده ول کنيم به امون خدا؟!&raquo;</span></p> <p style="text-align: justify; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="font-size: 14.0pt; font-family: &quot;Arial&quot;,&quot;sans-serif&quot;;">کارد ميزدي خون فرمانده در نمي آمد. عصباني از لحن شوخ احمد گفت: &laquo;باقالي چيه مرد حسابي ؟! يه ذره دود از اينجا بره بالا عراقيا پدر صاحبمونو درميارن! ول کنيد تو رو خدا اين کارا رو...&raquo;</span></p> <p style="text-align: justify; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="font-size: 14.0pt; font-family: &quot;Arial&quot;,&quot;sans-serif&quot;;">فرمانده که رفت همه همديگر را نگاه مي کرديم. بنده خدا راست مي گفت. نبايد اين کار را مي کرديم. از روستا که زديم بيرون غروب شده بود. به دستور فرمانده در حال راه رفتن نماز خوانديم. اين مدل نماز خواندن خيلي برام عجيب بود. فرمانده کنارمان راه مي رفت و نحوه نماز خواندن در حالت پياده روي را توضيح مي داد. قدري که دور شديم به يک نخلستان خيلي بزرگ رسيديم. بعد از نخلستان دستور رسيد توقف کنيم.</span></p> <p style="text-align: justify; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="font-size: 14.0pt; font-family: &quot;Arial&quot;,&quot;sans-serif&quot;;">حالا ديگر هوا کاملا تاريک شده بود و جز نور ستاره ها هيچ نور ديگري نبود که بتوانيم اطرافمان را ببينيم. تنها چيزي که متوجه شديم اين بود که در کنار يک خاکريز هستيم. از پشت خاکريز صداي آب مي آمد. بچه ها روي سينه کش خاکريز ولو شدند.</span></p> <p style="text-align: justify; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style="font-size: 14.0pt;">@defa_mogadas</span></p> <p>&nbsp;</p> Sat, 03 Nov 2018 18:27:00 GMT http://fardaa.ParsiBlog.com/Posts/316/%d9%88%d8%a7%d9%82%d8%b9%d9%8a%d8%aa+%d9%87%d8%a7%d9%8a+%d8%ae%d9%8a%d8%a7%d9%84%d9%8a!/ <p style="text-align: justify;">دخترشان به سن ازدواج که رسيد مثل اکثر خانواده&zwnj;ها به تکاپو افتادند براي يافتن يک کيس مناسب؛ از حضور مداوم دخترش در تمام جمع&zwnj;هاي ممکن گرفته تا تغيير شهر محل سکونت. با انواع هديه&zwnj;ها، سوغاتي&zwnj;ها و کادوها با عالم و آدم رابطه خانوادگي پيدا کردند تا بلکه فرجي شود و نشد.</p> <p style="text-align: justify;">در عوض هر کجا نشستند از يک دوجين خواستگار مقيم آلمان و آمريکا و پزشک و مهندس گفتند که رد کرده بودند! خواستگاراني که هرگز وجود خارجي نداشتند اما در تخيلات مادر آنقدر واقعي بودند که حتي پدر هم باور کرده بود دخترش چنين خواستگاراني دارد و به دلايلي مادر اجازه ورود به آنان نمي&zwnj;دهد؛ تا آنکه بلاخره تلاش&zwnj;هاي دختر پاسخ داد و پسري که دو-سه سال با او دوست بود قدم پيش گذارد براي خواستگاري، خواستگاري هم&zwnj;شان آنان! به همين دليل قبل از آمدن&zwnj;شان مبلمان و فرش و دکور خانه تغيير کرد حتي ماشين پدر هم تبديل شد به يک شاسي&zwnj;بلند مشکي شد تا از خانواده داماد کم نداشته باشند اما با آمدن خواستگارها تمام اميد پدر رشه شد!</p> <p style="text-align: justify;">اگر چه دختر از ابتداي دوستي با اين گل&zwnj;پسر مي&zwnj;دانست با مردي دوست شده که به تازگي از همسرش جدا شده و نوزادي شيرخوار دارد اما پدر اينها را نمي&zwnj;دانست؛ اگر چه دختر مي&zwnj;دانست بايد منتظر بماند تا کمي بار پرداخت مهريه براي پسر سبک&zwnj;تر شود بعد قدم پيش بگذارد اما پدر اينها را نمي&zwnj;دانست. حالا نگراني دختر بزرگ&zwnj;تر شدن فرزندِ مردِ موردِعلاقه&zwnj;اش است، دوست دارد تا در سنين کودکي&zwnj;ست پا به خانه مرد بگذارد تا بتواند با او انس بگيرد اما پدر که حداقل 6-7 سال&zwnj; است شب و روز از خواستگاران خيالي مادر شنيده انتظار کيس بهتري را دارد.</p> <p style="text-align: justify;">کاش حداقل اين خواستگاران خيالي را در بوق و کرنا نگذارده بودند تا حضور چنين خواستگاري براي پدر تا اين حد حس سرافکندگي نداشته باشد.</p> <p style="text-align: justify;">دلم مي&zwnj;خواهد به پدر دختر بگويم به خاطر حرف مردم پاسخ رد به خواستگار دخترت نده، خواستگاري که دخترت چند سال است دل در گرو او دارد اما مي&zwnj;دانم سکوت بهترين راهکار است.</p> Wed, 15 Aug 2018 13:30:00 GMT http://ensan20.ParsiBlog.com/Posts/200/%d9%be%d8%a7+%d8%a8%d9%87+%d9%be%d8%a7%d9%8a+%d9%85%d9%86+%d9%86%d9%8a%d8%a7+!/ <p>روزي در حال رانندگي در اتوبان ديدم پشت يک ماشين مدل بالاي خارجي نوشته : پا به پاي من نيا ! ، بعد از مدتي که خودروي مدنظر توقف کرد ، از راننده پرسيدم : مفهوم جمله پشت خودرويت چيست ؟ در پاسخ گفت : اکثر تصادفات در جاده هاي کشور به دليل سرعت بالاي خودروها است ، زيرا رانندگان فقط به تابلوي حداکثر سرعت توجه نموده و به نوع خودروي خود توجه نمي کنند و همين موضوع باعث مي شود که در لحظه ايستادن هاي ناگهاني خودروهاي مدل بالا و ايمن مي توانند نسبت به توقف خود اقدام نمايند ولي خودروهاي ضعيف قادر به جلوگيري از تصادف نيستند و تلفات جاده اي زياد در کشور نيز به همين دليل است . من نيز بخاطر حفظ جان مردم اقدام به نوشتن اين جمله در پشت خودروي خود نمودم تا خودروهاي ديگر وقتي مي بينند سرعتم زياد است فکر نکنند آنها هم مي توانند پا به پاي خودروي من بيايند . من نيز که تاکنون اين موضوع را زياد در جاده ها ديده بودم ، با خود گفتم : چه خوب مي شد که در جاده ها در کنار تابلوي حداکثر سرعت به نوع خودرو نيز اشاره مي کردند ، تا رانندگان به آن توجه داشته باشند . البته شايد در خيلي از مسائل سياسي ، اقتصادي و اجتماعي بتوان از اين موضوع استفاده نمود ، تا مردم کلا مواظب خود باشند .</p> Wed, 15 Aug 2018 13:29:00 GMT http://rastan.ParsiBlog.com/Posts/758/%d8%ad%d9%84%d9%88%d8%a7+%d8%b1%d8%b4%d8%aa%d9%87+%d8%a7%d9%8a/ <p>از كودكي دوست داشتم<br />اسمش را نمي&zwnj;دانستم<br />يكي دو بار<br />خريده بودند و خورده<br />تُرد و شكننده<br />چقدر خوشمزه<br /><br />رفته بوديم بازار كه رشته&zwnj;هايش را ديدم<br />شعيريّه<br />خريدم<br />گفتم براي بچه&zwnj;ها درست كنم<br />بلد كه نيستم<br />ولي مگر اينترنت تمام شده؟!<br /><br /><img style="width: 500px; height: 1203px;" src="http://movashah.id.ir/o/shairie.jpg" alt="" width="500" height="1203" /><br /><br />مريم پيش&zwnj;دستي كرد<br />اصرار كه خودش<br />قبول كردم<br />قرار شد تماشاچي باشم<br />طبق دستوري كه از آشپزخانه سايت تبيان گرفتيم<br /><br />خوشمزه بود<br />اما<br />نه آن طعمي كه به خاطر داشتم<br />آن روزها كه اين قوطي&zwnj;هاي خارجي نبود<br />&laquo;شير غليظ شده&raquo;<br />حتماً با دستور ديگري مي&zwnj;پختند!</p> Sun, 29 Jul 2018 13:07:00 GMT http://Komeil1367.ParsiBlog.com/Posts/1466/%d8%a2%d8%a8%d8%a7%da%98%d9%88%d8%b1%d9%8a+%da%a9%d9%87+%d8%a8%d9%8a+%d8%ac%d8%a7+%da%af%d8%b0%d8%a7%d8%b4%d8%aa%d9%87+%d8%b4%d8%af%d9%87+%d8%a8%d9%88%d8%af/ <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">يک فيلم سينمايي خارجي در يکي از شبکه هاي سيماي ايران درحال پخش است. دو مرد و يک زن در کنار شومينه با هم صحبت مي کنند. يک مرد و يک زن در طرف راست و يک مرد در طرف چپ شومينه روي مبل راحتي نشسته اند. در سمت چپ شومينه يک ميز کوچک چوبي قرار دارد که يک آباژور قديمي هم روي آن گذاشته است. يکي از بينندگان ايراني فيلم سينمايي نسبت به &laquo;ميزانسن&raquo; (طراحي صحنه) آن پلان از فيلم حساس مي شود. احساس مي کند آباژور روي ميز کوچک کنار ديوار، اشتباهي در فيلم گذاشته شده است. صحنه را دو باره با چشم هايش مي کاود و با تعجب به روابط عمومي سيما زنگ مي زند.</span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">بيننده: الو! ...روابط عمومي سيما؟</span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">روابط عمومي: بله، بفرماييد!</span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">- &laquo;آقا، من از آباژوري که در اين فيلم کنار شومينه گذاشته شده تعجب کرده ام. توضيح شما چيست&raquo;؟</span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">- &laquo;من متوجه منظورتان نشدم&raquo;.</span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">- &laquo;معمولاً تلويزيون ما آباژورها را روي تصوير خانم ها مي گذارد، ولي در اين صحنه آباژور کنار ديوار گذاشته شده. اين به نظر شما عجيب و غير عادي نيست&raquo;؟</span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">- &laquo;آن آباژوري که شما مي بينيد کار صدا و سيما نيست. از خود فيلم است&raquo;.</span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">- &laquo;خدا را شکر! ...پس فيلمي هم وجود دارد که شما در آن کاري نکرده يا آباژوري&nbsp; قرار نداده باشيد&raquo;.</span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">- &laquo;ابداً! بايد به شما مژده بدهم که در همان صحنه از فيلم نيز شاهکاري از تلويزيون ايران وجود دارد&raquo;.</span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">- &laquo;کدام صحنه&raquo;؟</span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">- &laquo;اگر به کنار مردي که در سمت چپ شومينه نشسته توجه بفرماييد، يک گلدان گل مي بينيد. آن را ما به فيلم اضافه کرده ايم&raquo;.</span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">- &laquo;چرا&raquo;؟</span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">- &laquo;چون زير آن گلدان يک دختر جوان نشسته... چون در صحنه ي فيلم يک آباژور موجود بود، گفتيم براي تنوع و جلوگيري از جلب نظر بينندگان هم شده، ازگلدان استفاده کنيم&raquo;.</span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">- &laquo;پس چرا تا به حال ديالوگي از آن دختر شنيده نشده&raquo;؟</span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">- &laquo;چون او کر و لال است&raquo;.</span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">- &laquo;براي چه طفلکي را با گلدان پوشانده ايد&raquo;؟</span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">- &laquo;چون اولاً جوان و زيبا است. ثانياٌ پيراهنش کمي کوتاه است. ثالثاً يقه اش کمي باز است. خواستيم با روتوش مقداري پير نشانش بدهيم و نقاطي از بدنش را بپوشانيم، اما چون ديديم کار مي برد، ترجيح داديم کلاً با گلدان بپوشانيمش&raquo;. و مي خندد و مي گويد: &laquo;جالب شده، مگرنه&raquo;؟</span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">و بيننده پس از قطع کردن تلفن به سايت &laquo;ديوار&raquo; مي رود و مي نويسد: يک دستگاه تلويزيون با مشخصات زير به فروش مي رسد....</span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><strong><span style="font-size: small;"><span style="color: #ff0000;">(25/2/97)</span></span></strong></span></p> Sun, 29 Jul 2018 13:06:00 GMT http://Toomar.ParsiBlog.com/Posts/90/%d8%a7%d9%81%d8%b3%d8%b1%d8%af%da%af%d9%8a/ <p>فکر ميکردم افسردگي مخصوص زنان طلاقه گرفته و شوهر مرده است. يا مثلا دختران زشت و کچل که توي خانه بابا مانده&zwnj;اند. يک تصوير کمرنگ و خيلي دور. کنجکاو هم نبودم که ته و تويش را دربياورم. اصلا دلم هم نخواسته بود بدانم افسرده&zwnj;ها کي هستند. آن موقع فقط ميدانستم ميثم پسر عمه&zwnj;م افسردگي دارد. يعني توي اتاق خودش مي&zwnj;ماند و در را هم از پشت قفل مي&zwnj;کند. افسردگي، به "تنهايي" معنا مي&zwnj;شد. خوشبختانه در نزديکي&zwnj;ام کسي افسرده نبود که از نزديک ببينمش. فقط گاهي ميديدم زن علي وقتي همه در جمع ميخندند، دارد زمين را نگاه مي&zwnj;کند. به مادرم گفتم اکرم افسرده&zwnj;ست. گفت چرا گفتم چون وقتي همه قهقهه ميزنند، اکرم خيلي آرام و با احتياط ميخندد و زمين را نگاه ميکند. انگار که بخواهد چيزي توي چشمهايش پنهان کند. افسردگي را هميشه دور و دير ميديدم. مخصوص يک سري آدم خاص که اتفاقاتي خاصي حتما بايد توي زندگيشان ميفتاد که افسرده ميشدند. نميدانستم گاهي نيفتادن اتفاق هم مي&zwnj;توانست آدم&zwnj;ها را افسرده کند. فکر ميکردم من با خنده&zwnj;هاي بلند و قهقهه&zwnj;هايي که ميزنم محال ممکن است افسرده شوم. من چيزي ندارم که افسرده شوم. شوهر که ندارم طلاقم بدهد، منتظر خواستگار هم نيستم. پس افسردگي مال من نيست. افسردگي مال من نيست، مال من نيست آمديم تا بيست و پنج-شش سالگي.آن موقع به مدد شبکه&zwnj;هاي اجتماعي بيشتر درباره افسردگي خواندم و آدمهاي افسرده بيشتري ديدم. آدمهاي افسرده پولدار. افسرده&zwnj;هاي مرد. افسرده&zwnj;هاي بلوند ترکه&zwnj;ايِ قد بلند و چشم رنگي. افسرده&zwnj;هاي مشهور و افسرده&zwnj;هاي دخترباز و پسرباز. که ديدنشان باعث شد انحصار افسردگي در ذهنم، از دست دختران و زنان مشکل&zwnj;دار بيرون بيايد. دقيق&zwnj;تر که شدم ديدم خيلي از آدمهايي که روزانه باهاشان مواجه ميشوم دچار درصدي از افسردگي هستند. و بعد معلومم شد تنها، همين زندگي کردن در جغرافيايي که هرروز يک خبر هولناک به گوشت ميرسد و چند سال يک بار دار و ندارت به واسطه کاهش ارزش پول ملي نصف ميشود، کافيست تا افسرده بشوي. جايي که ميبيني فقط همه چيز از دسترست خارج ميشود و چيزي به دستاوردت اضافه نميشود، افسرده&zwnj;ات ميکند. به راههاي خروج از اين وضعيت که نشستم فکر کردم، خودم هم افسرده شدم. ديدم قدرت اين را پيدا کرده&zwnj;ام مدتهاي طولاني از خانه بيرون نروم، کسي را نبينم و حتي از رخت&zwnj;خوابم تکان نخورم و هيچ کاري هم نکنم. خوابم نامنظم و شلخته پلخته شد. و گفتم چه کاري است که بخواهم وضعيت را تغيير بدهم؟ ميخوابم. پر ميخوردم و پر ميخوابيدم. پس وزن اضافه کردم. همه گفتند چاق شدي، گفتم به تخمم. گفتند لاغر شو. گفتم که چي؟ فرداي کشور چه ميشود؟ هيچ. فرداي شهر چه ميشود؟ معلوم نيست. فرداي من چه ميشود؟ باز هيچ. چه چيزي در کشور ميتواند تغيير کند؟ هيچ. در جهان چه؟ هيچ. محيط زيست؟ آب؟ جنگ؟ فلسطين؟ خاورميانه؟ آمريکا؟ بن بست در بن بست. اما باز نخواستم قبول کنم که افسرده شده&zwnj;ام. گاهي با خودم فکر ميکردم که افسردگي گرفته&zwnj;ام، اما اگر کسي پيدا ميشد و اين را ميگفت ناراحت ميشدم. در عين حال هميشه دلم ميخواست گريه کنم. البته بهانه&zwnj;اي براي گريه نداشتم و همينطوري هم نميشد گريه کرد. نگهش مي&zwnj;داشتم. و هي با خودم فکر ميکردم که چي؟ زندگي که چي؟ کار کردي پول هم درآوردي، آخرش چه چيزي تغيير ميکند؟ کتاب خواندي، کتاب هم نوشتي، کجا را ميخواهي بگيري؟ بيرون هم که مي&zwnj;آمدم سر و وضع مردم را نگاه ميکردم، دلم ميخواست گريه کنم. گريه هم داشت. يعني بعضي چيزها را که ميبيني اگر گريه&zwnj;ات نگيرد مشکل داري. آب که ميخوردم عذاب وجدان ميگرفتم. لباس که ميخريدم عذاب وجدان داشتم. و ماشين را که سوار ميشدم فکر ميکردم دارم چيزي را تلف ميکنم. احساسم به دنيا مثل يک شمع بود که داشت ميسوخت و تمام ميشد. يک جنگل پير و بزرگ که داشت ميسوخت و ميديدم که کاري از دستم برنمي&zwnj;آبد. تا رسيدم به اينجا. به اينجايي که تصميم گرفتم قبول کنم افسرده&zwnj;ام و چيزي درباره&zwnj;اش بنويسم. ولي خب اين را هم نوشتيم، آخرش که چي؟</p> Sun, 29 Jul 2018 13:04:00 GMT http://Komeil1367.ParsiBlog.com/Posts/1463/%d8%a8%d8%b3%d8%aa%da%af%d9%8a+%d8%af%d8%a7%d8%b1%d8%af!/ <p style="text-align: justify;">&nbsp;</p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">از شما چه پنهان نگارنده اخيراً به يک اصل جديد اخلاقي رسيده که خودش مي تواند تحولي در اخلاق سنتي و حرکت به سوي اخلاق مدرن يا مدرنيته ي اخلاقي باشد. آن اصل اين است که &laquo;آدم ها و سيستم هاي بد، هرکاري بکنند بد است و آدم ها و سيستم هاي خوب هر کاري انجام بدهند خوب است.&raquo;</span></p> <p style="text-align: justify;">&nbsp;</p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">مي دانم همين ابتداي کار يک عده با شنيدن اين اصل، رَگ کردن شان باد کرد و ناراحت شدند، اما بد نيست براي مجاب کردن اين عزيزان چند مثال بزنم؛ مثلاً:</span></p> <p style="text-align: justify;">&nbsp;</p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">يک- رأي دادن زن ها در يک حکومتِ بد (خذله الله تعالي)، بد است، اما در يک حکومتِ خوب (اعلي الله ارکانه)، خيلي هم خوب و لازم مي نمايد.</span></p> <p style="text-align: justify;">&nbsp;</p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">دو- صنعت مونتاژ در يک حکومت ظالم و شاهنشاهي بد است و باعث از بين رفتن صنعت کشور مي شود، ولي در يک حکومت خوب و اسلامي، مي تواند مقدمه ي شکوفايي صنعت شود؛ البته نشده هم عيبي ندارد.</span></p> <p style="text-align: justify;">&nbsp;</p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">سه- اگر اشرف پهلوي (لعنة الله عليها) ويلا داشته باشد مطمئناً چيز بدي است؛ چون خودش آدم بدي است، اما اگر همان ويلا در دست يک نظامي خدمتگزار به نظام اسلامي (ادام الله ظله) باشد، نه تنها بدنيست، که ثواب هم دارد. همينطور است وضعيت ويلاهاي متعدد در تهران و مناطق شمال که قبلاً در دست آدم هاي فاسد بود و اکنون به دست انسان هاي خوب و خدوم (زيدالله امثالهم) افتاده و دارند در آن نماز شب مي خوانند.</span></p> <p style="text-align: justify;">&nbsp;</p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">چهار- مسؤولان کشور در يک حکومت بد اگر در خارج، خانه و حساب بانکي داشته باشند، فرزندان شان را براي تحصيل به خارج بفرستند و براي تفريح و درمان به خارج بروند، چون باعث تقويت نظام جور مي شود، بد است، اما مسؤولان در يک حکومت اسلامي اگر چنين کاري بکنند، به دليل تقويت پايه هاي نظام اسلامي، بد نيست که هيچ؛ اجر دنيوي و اخروي هم دارد.</span></p> <p style="text-align: justify;">&nbsp;</p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">اصلاً يک سؤال: به نظر شما آيا يک شاه جنايتکار و نوکر بيگانه (عليه العنة والعذاب) که نفت مي فروخت و به کسي حساب و کتاب پس نمي داد با يک رئيس جمهور خدمتگزار و خاک پاي ملت (رضوان الله عليه) - که همين کار را مي کرد - يکي است؟ مطمئناً نبايد يکي باشد.</span></p> <p style="text-align: justify;">&nbsp;</p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">به نظر اين حقير و همه ي مردم فهيم و بصير ايران، هزارتا نفت و دکل و املاک و حقوق هاي نجومي و اختلاس هاي ناچيز چندهزار ميلياردي و قاچاق هاي مختصر چندصدهزار ميلياري فداي يک تار موي مسؤولان دلسوزي که روز و شب شان در فکر خدمتگزاري به اين ملت هميشه شهيدپرور مي گذرد.</span></p> <p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><strong><span style="font-size: small;"><span style="color: #ff0000;">&nbsp;(3/4/97)</span></span></strong></span></p> <p>&nbsp;</p> Wed, 18 Jul 2018 08:22:00 GMT http://shenakhtema.ParsiBlog.com/Posts/856/%d9%81%d8%b1%d9%87%d9%86%da%af+%d8%b4%d9%8a%d8%b9%d9%87+(100)%3a/ <p><span style="font-family: tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif; font-size: small;"><span style="color: #0000ff; font-size: medium;">و از همه مهم تر،اين رسالت بزرگ عالم است که بر اساس احکام و اصول مکتب بزرگي که در اختيار دارد و بر حسب نياز و حرکت و ضرورت زماني که در آن مي زيد- <span style="color: #0000ff; font-size: medium;">و مذهبش نيز بايد زنده بماند- بايد به احکام و برداشت ها و فهم تازهء متناسب با زمان - و متناسب با نياز زمان و ضرورت بشر و نسل اين زمان - دست يازد و استنباط و استخراج شان کند،تا مذهب در چارچوب شرايط کهنه و گذشته - که ديگر گذشته است - نماند و منجمد نشود و از زمانش واپس نيفتد.</span></span></span></p> <p>&nbsp;</p> <p><span style="font-family: tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif; font-size: small;"><span style="color: #0000ff; font-size: medium;">اما متأسفانه - به قول دکتر شادمان - در گذشته با اينکه زندگي اجتماعي و عرفي و مباني حقوقي جامعه بر اساس فقه اسلامي بود،در حوزه هاي ديني ما،فقه يکي از رشته هاي علوم ديني بود و در کنارش فلسفه بود و ادبيات و کلام و حديث و تفسير و حتي طب و غيره.اما حالا که نظام اجتماعي و حقوقي جامعه از دست فقها بيرون است و فقه جنبهء علمي اش را از دست داده است،تمام کوشش هاي علمي حوزهء ما منحصر به فقه شده است؛در حالي که امروز به همان اندازه که فقه از زندگي اجتماعي کنار رفته،مسائل اعتقادي و اجتماعي و علمي دين،بيشتر از گذشته مطرح شده است،يعني آنچه فقيه نمي تواند بدان پاسخ گويد.اين است که متأسفانه هم زحمات علما و رنج طلاب به هدر مي رود و هم اسلام،بي دفاع مانده است!</span></span></p> <p>&nbsp;</p> <p><span style="font-family: tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif; font-size: small;"><span style="color: #0000ff; font-size: medium;">و اين بدان معني نيست که فقيه - به جاي کشف حوادث جديد زمان و پاسخ يابي اسلامي - بنشيند تا بانک و سرقفلي و بيمه بيايد و او حکم توجيهي شرعي اش را بگويد،بلکه بايد بر حسب تغيير و تحول نيازها و ضرورتها،روح و بينش و برداشت عقايد و استنباط احکام و نقش فقه اسلامي - به وسيلهء مجتهد مسئول - يعني محقق آزاد و مسئول - تحول و تکامل بيابد.و اينجاست که ديگر بار،اجتهاد،نفس مسئوليت دانشمند را در هدايت فکري و علمي جامعه و در طول تحول زمان و تغيير ارزشها و نياز ها با اين خصوصيت و سنگيني و صراحت مطرح مي کند.</span></span></p> <p style="text-align: left;"><span style="font-family: tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif; font-size: small;"><span style="color: #ff0000; font-size: medium;">ادامه دارد...</span></span></p> Wed, 04 Jul 2018 10:44:00 GMT http://shenakhtema.ParsiBlog.com/Posts/854/%d9%81%d8%b1%d9%87%d9%86%da%af+%d8%b4%d9%8a%d8%b9%d9%87+(98)%3a/ <p><span style="color: red; font-size: 12pt;"><span style="font-family: tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif;">خويشاوندي مُرکّب و خون:</span></span></p> <div> <p>&nbsp;</p> <p dir="rtl" style="text-align: justify;"><span style="color: blue; font-size: 12pt;"><span style="font-family: tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif;">هر انساني امانتدار خداوند است - چون فرزند آدم است - و مسئول.و نه تنها مسئول گروه و خانواده و مردم خويش،که در برابر تمام وجود و ارادهء حاکم بر وجود و در برابر همهء کائنات مسئول است.اين است دامنهء مسئوليت انسان.اما در اسلام بزرگترين مسئوليت،متوجه علم است.اين است که در آن نهضت تازه پاي اسلام در عربستان که براي درگيري با بت پرست ها و دشمنان،اشراف و قدرتهاي مهاجم،به مجاهدين نياز افتاده است،رهبر نهضت با کلامي مجاهدين را آواز مي دهد که بشريت هنوز در دورهء نبوغ و فرهنگ و دانش،فاقد چنان تعبير درخشاني است که از سينهء جامعه اي بيسواد - حتي بي خط و کتابت - مي جوشد که:</span></span></p> <p>&nbsp;</p> <p dir="rtl" style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="color: red; font-size: 12pt;">مداد العلما افضل من دماء الشهدا</span><span style="color: blue; font-size: 12pt;">:در ارزش،مرکب دانشمندان از خون شهيدان برتر است.</span></span></p> <p>&nbsp;</p> <p dir="rtl" style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="color: blue; font-size: 12pt;">و از چنين تعبيري آيا اين معناي بلند روشن استنباط نمي شود که اولا خون و مُرکّب،مسئوليتي مشابه دارند و ثانيا مسئوليت مُرکّب از مسئوليت خون حساس تر و سنگين تر است؟اين است که قرآن در جامعه اي بيسواد - که پيامبرش در آغاز کار،حتي در مدينه فقط يک منشي دارد و آنهم يهودي است و خودش نيز يک امي است،به کتاب و مرکب و قلم و به آنچه که مي نويسند،سوگند مي خورد: </span><span style="color: red; font-size: 12pt;">(ن و القلم و ما يسطرون) </span><span style="color: blue; font-size: 12pt;">اما به قلمي که مسئول است و به مرکبي که همزاد برتر و خويشاوند والاتر خون است.</span></span></p> <p>&nbsp;</p> <p dir="rtl" style="text-align: justify;"><span style="color: blue; font-size: 12pt;"><span style="font-family: tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif;">اين است که علم و عالم را در زبان قرآن و اسلام،نه بنا به عقيدهء متجددان،مطلق هر علم و هر عالمي و متخصص در هر&nbsp;رشته اي ميدانم و نه مثل بسياري قدما،مي گويم فقط علم دين است و يعني فقه و علم بر احکام ديني،بلکه عالم در اينجا درست به همان معني است که امروز در فرهنگها و ادبيات اجتماعي و ايدئولوژي هاي مردمي و انقلابي و مسئول،براي روشنفکر قائلند.</span></span></p> <p>&nbsp;</p> <p dir="rtl" style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="color: red; font-size: 12pt;">علماء امتي افضل من انبياء بني اسرائيل</span><span style="color: blue; font-size: 12pt;">:(دانشمندان امت من،برتر از علماي بني اسرائيلند).در اين سخن،پيامبر اسلام(ص)،عالم را همرديف و مشابه پيامبر و علم را ادامهء نبوت مي داند و از نظر ارزيابي،رسالت دانشمندان تاريخ و جامعهء خويش را از رسالت پيامبران تاريخ بني اسرائيل سنگين تر و برتر و پر ارج تر مي شمارد.اين علم مسئول است،مسئوليتي که همراه و همگام نبوت است.و همين نتيجه را در حديثي ديگر باز مي گويد که:</span><span style="color: red; font-size: 12pt;">العلماء ورثة الانبياء</span><span style="color: blue; font-size: 12pt;"> (دانشمندان وارثان پيامبرانند)!چه چيز به ارث مي برند؟آگاهي را و </span><span style="color: red; font-size: 12pt;">مسئوليت</span><span style="color: blue; font-size: 12pt;"> در برابر زمان و نسبت به سرنوشت مردم را.اين مسئلهء دقيق در تشيع به صورت سه اصل طرح شده است،که اگرچه ظاهرا مطرح نيست اما در متن تشيع،عمل تشيع و در فرهنگ و اصول اعتقادي و عملي تشيع مشخص است...</span></span></p> <p>&nbsp;</p> <p dir="rtl" style="text-align: left;" align="right"><span style="color: red; font-size: 12pt;"><span style="font-family: tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif;">ادامه دارد...</span></span></p> </div> Wed, 04 Jul 2018 10:44:00 GMT http://SALAHSHOORFARD.ParsiBlog.com/Posts/333/%d8%a8%d9%8a+%d8%b1%d8%ad%d9%85%d8%a7%d9%86%d9%87+%d9%86%d9%85%d9%8a+%d8%a8%d8%ae%d8%b4%d9%85/ <p><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">تا قبل از اين ها هرکس مي پرسيد کي بازنشسته مي شوي، مي گفتم من که عجله اي ندارم، هرچه ديرتر بهتر، فرصت خدمت را بايد غنيمت دانست.</span></span></p> <p><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">ولي سال گذشته خدمتگزاران ارزشي به من خدمتي کردند که در سال جديد در اولين فرصت </span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;"><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">با صرف حدود پنج ميليون تومان هزينه به صورت قسطي</span></span> براي احتساب دوران سربازي ام به عنوان سابقه خدمت اقدام کردم تا بلکه دو سال زودتر بازنشسته شوم.<br /></span></span></p> <p><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">خلاصه اينکه در اين شب هاي عزيز قدر که تأکيد و اصرار روي گذشت و بخشيدن يکديگر مي شود خواستم با صداي بلند اعلام کنم که بعد 32 سال بخشيدن در شب هاي احياء، امسال ديگر خبري از بخشش نيست.</span></span></p> <p><strong><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">از هرکسي که سر سوزني باعث شده باشد سر سوزني شوق خدمت رساني ام کاهش پيدا کند، سر سوزني گذشت نخواهم کرد.</span></span></strong></p> <p><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">گذشت و بخشش در حق کساني است که از کرده خودشان پشيمان شده باشند، نه کساني که علي رغم آن همه نصيحت در باب اهميت انتقادپذيري و روشنگري در خصوص شاخص هاي ارزشمداري، همچنان مُصر بر پرونده سازي و سوءسابقه تراشي باشند.</span></span></p> <p><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">کساني که همچنان به جاي پاسخگويي و پذيرش اشتباه خود، به ديگران مي گويند &laquo;فلاني سوءسابقه دارد ...&raquo; (*) و پشيزي حفظ آبروي زيرمجموعه شان برايشان موضوعيت ندارد.</span></span></p> <p><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">کساني که در برابر آنچه خطا مي دانند، به تعبير خودشان با <strong>بي رحمانه ترين شکل ممکن</strong> برخورد مي کنند، ديگر در چنين شب هايي نبايد توقع رحم و گذشت داشته باشند.</span></span></p> <p><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">آري، منِ خلاف کارِ جهنمي، هرگز از تهمت هاي درشتِ شما ارزشي نمايانِ بهشتي گذشت نخواهم کرد.</span></span></p> <p><span style="color: #ff0000;"><strong><span style="font-size: small;">پي نوشت:</span></strong></span></p> <p><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;">*- </span></span><span style="color: #000000;"><span style="font-size: small;"><span class="txt"><a id="Note_6574723" href="http://salahshoorfard.ParsiBlog.com/Posts/329/%d9%85%d9%86%d9%85%d8%8c+%d8%ae%d9%84%d8%a7%d9%81%da%a9%d8%a7%d8%b1+%d8%af%d8%b3%d8%aa+%d8%a8%d9%87+%da%a9%d8%a7%d9%86%d8%a7%d9%84!/">منم، خلافکار دست به کانال!</a></span></span></span></p> Wed, 04 Jul 2018 10:44:00 GMT http://beghalamedel.ParsiBlog.com/Posts/708/%d8%a8%d8%b1%da%af%d9%87+%d8%b4%d9%85%d8%a7%d8%b1%d9%87+53/ <p>ريحان-صديقه-انيسه-ناهيد-خانم ايماني</p> <p>&nbsp;</p> <p>خنديد وگفت : مگه تو هم شرکت کرده بودي؟</p> <p>خنديدم و گفتم: آره</p> <p>حتما هموني بودي که نوشته بودي :هيچي</p> <p>خنديدم و جوابي ندادم</p> <p>درست حدس زدي ، يه چراغ روشن... همون بودم :)</p> <p>&nbsp;</p> <p>+ من...امثال من...چه شباهتي مي تونيم داشته باشيم به احمد علي واحمد علي ها جز همون *هيچي* که نوشتم و تمامو اين ربطي به عدم خودشناسي که خانم رضواني گفتند در رابطه با همين يک کلمه و صاحب کلمه، نداره...ازقضا چون خودم رو شناختم نوشتم *هيچي*...نکنه اين &nbsp;ثوابَک هاي پر گناهک &nbsp;سرشار از ريا و انبوه داد و بيداد و هواي دل و نمازاي کله ملاقي و روزه هاي صرف زباني و امر به معروفاي منفعتي ونهي از منکراي زورکي و خرکي و &nbsp;باقي اعمال دست دوم مون رو شباهت &nbsp;ب &nbsp;شهيد بايد حساب ميکردين خانم رضواني جان!</p> <p>ميدونيد حوصله سعي نداشتم و لذا سعي نکردم براتون توضيح زياد بدم...سعي هم مي کردم :لم يکن</p> <p>تقريبا ده روز برگه خام مسابقه دستم بود حتي بعد از موعد تحويل برگه ها ولي هيچي جز *هيچي* نداشتم براي نوشتن&nbsp;</p> <p>&nbsp;</p> <p>+ حوزه- مسابقه کتاب عارفانه شهيداحمدعلي نيري- عارف &nbsp;اهل دل دفاع مقدس- صديقه ميگفت نميشه کتابشو &nbsp;به همه توصيه کرد شايد به خاطرعدم&zwnj;پذيرفتن جامعه به خاطر خفن بودن بعد معنوي شهيد تا اين حد و انکار و شايدم...اما من ميگم ميشه...توصيه ميشود- يادمه ازچندين وچند نفرها شنيدم و توصيه کردند ک کتاب ابراهيم هادي رو بخونم اما با اينکه کتابشو ازاعتکاف پارسال تا حال داشتم نخوندم و وقف کردم ، افسان کتابشواز راهيان اورد،نخوندمش،کتابشو دست اين و اون ديدم و نخوندم، توصيه شنيدم از صديقه و تااالازه شروع کردم به پراکنده خواني &nbsp;کتاب ولي يکي دو روزازگرفتن کتاب عارفانه از حوزه نگذشته بود و سرشب لم دادم وعکس شهيد روجلد رو خيره شدم و ب افسان گفتم: جااااان ،نيگا چقد چهره مظلوم و ارومي داره، چهره ش ساده ست افسان،خوشگل نيست اما خيلي آرامش داره &nbsp;و کتاب رو باز کردم و رندومي يه صفحه اش روخوندم ، ديگه مگه تونستم اين کتاب رو زمين بزارم! با ولع تا بامداد بيدار و اروم اروم خوندن و فکر کردن &nbsp;و ....</p> <p>&nbsp;</p> Fri, 01 Jun 2018 23:55:00 GMT http://golsoo.ParsiBlog.com/Posts/115/%d8%af%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d9%86+%d8%b2%d9%86%d8%af%da%af%d9%8a/ Tue, 15 May 2018 11:53:00 GMT